Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
ağaca böyle yaparlar. Kuruya ne olacaktır.” Yukarı odada bir araya geldiler ve kapıları sıkıca
kapattılar; çünkü her an Öğretmenleri ile aynı kaderi paylaşabileceklerini biliyorlardı.
Kurtarıcı’nın dirildiği kendilerine iletildiğinde buna sevinebilir- lerdi. Meryem mezarın
başında ağlarken İsa onun çok yakınındaydı. Meryem öylesine üzgündü ki O’nu fark edemedi;
ve öğrenciler de öylesine üzgündüler ki, meleklerin ilettiği mesaja ya da Mesih’in kendi sözüne
inanamadılar. Günümüzde kaç kişi öğrencilerle aynı şeyi yapmaktadır! Kaç kişi Meryem gibi
umutsuzluk içinde haykırmaktadır!: “Rab’bi götürmüşler, nereye koyduklarını da bilmiyoruz.”
Kurtarıcı’nın şu sözleri kaç kişiye söylenebilirdi!: “Niçin ağlıyorsun? Kimi arıyorsun?” İsa
onların çok yakınındadır; fakat çok üzgün oldukları için O’nu fark etmezler. İsa onlarla
konuşur; fakat onlar anlamazlar.
Keşke eğilen başlar kalksa, yaşlarla dolu gözler silinse ve kulaklar O’nun sesini duyabilse!
“Hemen O’nun öğrencilerine gidip şöyle deyin: İsa ölümden dirildi.” Üzerinde Roma’nın
mührü bulunan büyük bir taşla kapatılan Yusufun yeni mezarına bakmayın; çünkü Mesih orada
değildir. Boş mezara bakmayın. Çaresiz ve umutsuz insanlar gibi yas tutmayın. Çünkü Mesih
yaşıyor, çünkü O’nun sayesinde bizler de yaşayacağız. Minnettarlık dolu yüreklerimizle, kutsal
ateşin değdiği dudaklarla şunu haykırmalıyız: “Mesih dirildi!” O, bize yol hazırlamak için
yaşıyor. Bu umudu tutunun O, sizin ruhunuzu emin bir çapa gibi tutacaktır. İnanın, Allah’ın
görkemini göreceksiniz.
Bu Bölüm
dayanmaktadır.
Matta 28:1, 5-8; Markos 16:1-8; Luka 24:1-12 ve Yuhanna 20:l-18’e
506