Isa'nın Çilesi_(turk)

Isa'Nin Çilesi
İsa’yı yüksek bir dağın üzerine çıkararak, dünyanın tüm krallıklarının, bütün görkemiyle
O’nun önünde bir manzara oluşturmasını sağladı. Güneş ışınları, tapınaklı şehirlerin, mermer
sarayların, bereketli tarlaların ve meyve dolu bağların üzerinde parladı. Kötülüğün izi gizlendi.
İsa’nın gözleri şimdi önünde duran eşsiz güzellikteki bu sahte refah manzarasının ardındaki
hüzün ve felaketi gördü. Ayartıcı şöyle dedi: “Bu gücün tümünü ve görkemini sana vereceğim.
Çünkü bu bana verildi ve ben bunu kime istersem verebilirim. Eğer bana taparsan bunların
hepsi senin olacak.”
İsa’nın görevi, sadece acı çekerek gerçekleştirilebilirdi. O’nun önünde acı keder, sıkıntı,
mücadele dolu bir yaşam ve korkunç bir ölüm vardı. İnsanlığın kurtuluşu için tüm dünyanın
günahlarını üstlenecekti. Baha’sının sevgisinden ayrı kalmaya dayanmalıydı. Ayartıcı, zorla ele
geçirdiği gücü bu kez geri vermeyi önerdi. Mesih, Şeytan’ın üstünlüğünü kabul ederek korkunç
gelecekten kendisini kurtarabilirdi; fakat bunu yapsaydı, büyük mücadelede zaferi kaybetmiş
olurdu. Şeytan’ın gökyüzünde günah işlemesi, kendisini Tann’nın Oğlu’ndan üstün görmesiyle
oldu. Fakat Şeytan, İsa’ya karşı üstünlük sağlayamadı; aksi takdirde amacına ulaşmış ve
isyanında zafer kazanmış olurdu.
Şeytan, İsa’ya, “Dünyanın bütün krallıkları ve görkemi bana verildi ve ben bunları kime
istersem veririm” dediğinde, aslında bir gerçeği kısmen açıklamış oldu ve bunu kendi
kandırmacasına yönelik olan amacını gerçekleştirmek için yaptı. Şeytan, egemenliğini A- dem
den zorla almıştı; fakat Adem, Yaratıcısını temsil ediyordu ve her bakımdan Allah’ın yasasına
bağımlıydı. Dünya Allah’ındır ve O, her şeyi Oğlu’nun emrine vermiştir. Adem, İsa’ya bağlı
kalarak hüküm sürmeliydi. Adem, egemenliğini Şeytan’ın ellerine teslim ederken, İsa gerçek
krallığını sürdürdü. Rab, kral Nebukadnessar’a şöyle dedi: “Yüce Olan saltanat sürer ve dilediği
kişiye onu verir.” Şeytan gasp ettiği gücünü sadece Allah izin verirse kullanabilir.
Şeytan, İsa’ya dünyanın krallığını ve görkemini sunduğunda, İsa’nın dünyanın gerçek
krallığını bırakmasını ve O’nun kendisine bağlı olarak egemenlik sürmesini öneriyordu. Bu,
Yahudilerin umut bağladığı egemenliğin aynısıydı. Onlar da bu dünyanın krallığını arzuladılar.
İsa onlara böyle bir krallık sunmaya razı olsaydı, O’nu memnuniyetle kabul ederlerdi. Fakat
günahın laneti, tüm felaketiyle birlikte buna dayalıdır. “Çekil git Şeytan, çünkü şöyle yazılıdır;
sadece Allah’a ibadet edeceksin ve O’na hizmet edeceksin.”
Kötülüğün ilkelerine O’nun hürmet etmesini sağlamak için, gökyüzünde isyan etmiş olan
Şeytan tarafından, İsa’ya bu dünyanın krallıkları sunuldu; fakat İsa, onun bu oyununa kanmadı.
Mesih, doğruluğun krallığını kurmaya gelmişti ve bu amacından vazgeçmeyecekti. Şeytan, aynı
aldatmaca ile insanlara da yaklaşır ve Mesih’te başarısız olmasına rağmen, insanlarda başarılı
olur. Kendisinin egemenliğini kabul etmeleri şartıyla onlara bu dünyanın krallığını önerir.
Onların dürüstlüklerinden vazgeçmelerini, vicdanlarının sesini dinlememelerini ve bencilliğe
göz yummalarını ister. İsa, insanlığa ilk önce Allah’ın Krallığı’nı ve O’nun doğruluğunu
aramalarını buyurur. Fakat Şeytan, onların yanından yürüyüp geçerken şöyle der: “Sonsuz
yaşamla ilgili gerçek ne olursa olsun, bu dünyada başarılı olmak için bana hizmet etmelisiniz.
Ben size zenginlik, zevk, mutluluk ve onur verebilirim. Benim tavsiyemi dinleyin. Dürüstlük ya
74