Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 2001 ...

olan 15.5.1999 ile son fesih tarihi olan 18.2.2000 tarihleri arasındaki
ücret ve diğer işçilik haklarını talep etmiştir. Yargıtay 9. HD. Yukarıdaki
gerekçelerle işçinin bu talebini reddederken, işe iade kararında iş mahkemesinin
temyiz yolunun açık olduğunun belirtmesinin davacıya yeni bir
süre ve hak sağlamayacağını da vurgulamıştır.
Karara yazılan karşı oy yazısında ise, davalı Belediyenin işçinin
17.1.2000 tarihli dilekçesine dayanarak onu işe başlatmasının 14.5.2000
tarihli fesih kararını geçersiz sayan mahkeme kararını uyguladığından,
SenK'nun 30. maddesi uyarınca iş gördürülmemiş olsa da ücret ve diğer
haklarını ödemek zorunda olduğunu; ancak, yıllık izin ücreti talebinin
reddi gerektiği ileri sürülmektedir. Yine karşı oy yazısında, işe iade kararının
verildiği tarihten itibaren altı işgünü içinde işe başlanmamış olması
sorunu değiştirmeyeceği belirtilmiştir.
Dava sırasında ve halen yürürlükte olan SenK'nun 30. maddesinde,
274 sayılı yasanın 20. maddesinde olduğu gibi, "mahkeme temsilcinin
işine iadesine karar verirse, iş gördürülmemiş olsa bile temsilcinin işinden
çıkarıldığı tarihten başlamak üzere temsilcilik süresinin devamınca
ücreti ve diğer bütün hakları işveren tarafından ödenir. Bu hüküm yeniden
temsilciliğe atanma halinde de uygulanır" hükmü kabul edilmiştir.
Ancak, 2821 sayılı yasada yeni bir düzenleme getirilerek, işine iade kararı
verilen temsilcinin altı işgünü içinde işe başlamak zorunda olduğu belirtilmiştir.
Kanuna göre, "bu süre içinde işe başlamayan işçiye mahkemece
öngörülen tazminat ödenmez". Đş Hukuku öğretisinde haklı olarak, "işe
başlamak zorundadır" ifadesinin, "işe başlamak için işverene başvurmak
zorundadır" şeklinde ; "bu süre içinde işe başlamayan işçiye mahkemece
öngörülen tazminat ödenmez" ifadesinin de işçi bu yükümünü yerine getirmezse,
işveren kendisini işe başlatma yükümünden kurtulacağı gibi,
işe başlatmadığı takdirde ücret ve diğer haklarını ödeme yükümünden de
kurtulacağı şeklinde anlaşılması gerektiği ileri sürülmüştür (bak. Eyrenci,167;
şahlanan, 245 ; Ü. Narmanlıoğlu, Đş Hukuku II (Toplu Đş Hukuku,
Đzmir 2001, 275, 277-279; F. Demir, Đşverenin Sendika Temsilciliği,
N. Çeilk'e Armağan C. II, Đstanbul 2001, 1575; karş. A.C. Tuncay,
Toplu Đş Hukuku, Đstanbul 1999, 88).
Ancak, karara konu olan olayda olduğu gibi, mahkemece işine iade
kararı verilen temsilci kanunda öngörülen süre içinde işe başlamak için
başvurmamasına rağmen, yükümlü olmadığı halde daha sonra işveren
işçiyi işe alırsa, hizmet akdini feshi tarihi ile yeniden işe alındığı tarih
arasındaki ücret ve diğer haklarını ödemekle yükümlü olacak mı Yargıtay
çoğunluk kararında bu soruya doğrudan değinilmemekle birlikte, kararının
sonucu itibariyle soruya olumsuz cevap verilmekte; buna karşılık,