Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 2001 ...

zarara birlikte neden olan kişiler dış ilişkide müteselsilen sorumludurlar. Đç
ilişkide de zararı tazmin eden kişi diğerlerine rücu hakkına sahiptir.
Müteselsil borçluluğun bütün olduğundan hareket eden bir görüşe göre,
eksik teselsül olarak adlandırılan bu durumda iç ilişkide müteselsil
sorumluluğun bulunmadığı ileri sürülemeyeceğinden, BK'nun 51.
maddesinde 50. maddeye atıf yapılmakla aynı zamanda BK'nun 147.
maddesine de atıf yapılmış olmaktadır. BK'nun 147. maddesine göre ise,
rücu hakkından yararlanan müteselsil borçlulardan her biri ödediği miktar
oranında alacaklının haklarına halef olur. Bu görüşe göre, tam teselsül
durumunda rücuya ilişkin hükümler eksik teselsül durumuna da uygulanabildiğine
göre ve tam teselsülün kabul edilmesindeki neden ve koşullar
eksik teselsül durumunda da geçerli olduğu için, eksik teselsülde
halefiyeti reddetmek için bir neden bulunmamaktadır (Kılıçoğlu, Kanunî
Halefiyet, 71-72; Fikret Eren, Borçlar Hukuku Genel Hükümler C. II, 4.
Bası, Ankara 1991, 427, Karslı, 99-100). Ancak belirtelim ki, borçlar hukuku
öğretisinde yer alan diğer bir görüşe göre ise, BK'nun 147. maddesinin
uygulanması tam teselsül durumuna özgü olup, tam teselsülde alacaklıya
ifada bulunan borçluya tanınan halefiyet eksik teselsülde söz konusu
değildir (bkz. Tandoğan, Mesuliyet Hukuku, 384; S. Sulhi Tekinay/Sermet
Akman-Haluk Burcuoğlu-Atillâ Altop, Borçlar Hukuku Genel
Hükümler, 6. Bası, Đstanbul 1988, 434).
Anılan görüşlerden ilki kabul edilirse, incelemeye çalıştığımız kararlarda
olduğu gibi, suç sayılır eylemi ile Bağ-Kur sigortalısının ölümüne
neden olan kişiye karşı, Bağ-Kur'un açtığı rücu davasında Kurumun sigortalının
haklarına halef olduğu düşünülebilir. Çünkü, haksız fiil faili
üçüncü kişi, haksız fiili dolayısıyla ortaya çıkan zarardan sigortalının hak
sahiplerine karşı sorumlu iken, Bağ-Kur da sigortalı ile arasında mevcut
bulunan yasadan kaynaklanan sosyal sigorta ilişkisi nedeniyle aynı zarar
için sigortalının hak sahiplerine karşı sorumludur. BK'nun 51. maddesindeki
eksik teselsül durumuna uyan bu sorumluluk ilişkisinde, yine 51.
maddede öngörülen rücu sırasına göre, Borçtan Kanunen sorumlu olan
Bağ-Kur'un, sigortalının hak sahiplerine yaptığı yardımlar ve bağladığı
gelirin peşin değeri için rücu etmesi ve BK'nun 147. maddesi dolayısıyla da
sigortalının haklarına halef olması mümkün olabilecektir.
Ancak bu yaklaşım biçimine karşılık olarak, sosyal sigorta kurumlarının
açacağı rücu davalarında kural olarak BK'nun 51. maddesinde yer
alan esaslar geçerli olmakla birlikte, ilgili sosyal sigorta yasasında özel
düzenleme varsa artık 51. maddenin uygulanmaması gerektiği, onun yerine
özel düzenlemenin geçeceği haklı olarak ileri sürülebilir (bkz. Haluk N.
Nomer, Haksız Fiil Sorumluluğunda Maddi Tazminatın Belirlenmesi,
Đstanbul 1996, 191). Nitekim, bu mantıktan hareket eden Yargıtay 1985