Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 2001 ...

koymak anlamına gelir ki yargı gücünün böyle bir yetkisinin bulunmadığı
Anayasa'nın ortaya koyduğu hukuksal bir gerçektir."
Öte yandan Yargıtay 10. Hukuk Dairesine göre, Bağ-Kur'a böyle basit
bir rücu hakkı tanınmasının iki amacı söz konusudur. Birincisi, Bağ-Kur
sigortalılarını suç sayılır eylemlere karşı korumak ve kişileri sigortalılara
karşı daha dikkatli davranmaya teşvik etmek, ikincisi, Kuruma gelir sağlamaktır.
Bu nedenlerle 10. Hukuk Dairesine göre, "Bağ-Kur, ancak ilk
bağladığı aylığın peşin değerini isteyebilir, ileriki yıllarda aylıklarda meydana
gelen artışları isteyemez Hukuk Genel Kurulu da aynı görüştedir
(Yarg HGK 18.3.1998 T 183 E. 233 K.)." Ayrıca bu koşullarda, rücu tazminatından
tazminat sorumlusunun sigortalı ya da hak sahiplerine yapmış
olduğu ödemenin düşülmesine gerek olmadığı için, sigortalının tazminat
sorumlusundan isteyebileceği miktarın (=tavanın) hesaplanmasına da gerek
yoktur. Aksine bir yaklaşımın benimsenmesi durumunda tazminat
sorumlusu ile sigortalı veya hak sahipleri anlaşarak rücu hakkını önleyici
sözleşmeler yapabileceklerdir.
Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin bu kararına katılmayarak karşı oy yazısı
veren Koçak ise, Bağ-Kur Kanununun 63. maddesinde öngörülen rücu
tazminatının sigortalı ya da hak sahiplerine bağlanan gelirlerin ilk peşin
değeri ile sınırlı olacağı yönündeki düzenlemenin 3396 sayılı Kanunla
getirildiğini, bu değişiklikten önce T Bağ-Kur K'nun 47. maddesi ile benzer
hüküm içeren 63. madde bağlamında 10. Hukuk Dairesinin, gelirlerdeki
artışların da rücu edilebileceği yönünde karar verdiğini, burada da aynı
sonuca varmak gerektiğini, 47. maddenin içeriğinin artışların istenmesini
engelleyici nitelikte olmadığını ileri sürmektedir. Koçak karşı oy
yazısında, Bağ-Kur K'nun 63. maddesi ile T Bağ-Kur K'nun 47. maddesi
arasındaki farkları vurgulayıp açıklayarak, uygulayan kurum aynı olsa da
söz konusu yasaların birbirinden farklı olduğunu, bu nedenle Bağ-Kur
K'nun 63. maddesi hükmünün T Bağ-Kur K'nun 47. maddesi bağlamında
kıyasen uygulanmayacağını belirtmektedir.
Koçak daha sonra, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 19.2.2001 tarihli
benzer bir kararına (E.627, K.1029, yayımlanmamıştır) verdiği karşı oy
yazısında, ileriki yıllarda meydana gelen artışların da Kurumun T Bağ-Kur
K'nun 47. maddesinde öngörülen rücu hakkı içerisinde olduğunu belirterek,
" ... gerek 1479, gerek 2926 ve gerekse 506 Sayılı yasaların 63, 47 ve 26.
maddelerindeki Kurumların rücu haklarında halefiyet hukuken esastır.
Kurum sigortalının halefi olarak üçüncü kişilere rücu eder." görüşlerine yer
vermektedir. Koçak'a göre, böyle olmasa idi, üçüncü kişi yapılan
yardımların ilk peşin sermaye değerini öder, sorumluluktan kurtulur,
Kurum da ileriki yıllarda meydana gelen artışları suçtan zarar gören