Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 2001 ...

düzenin değiştirilmesi, güçsüzü daha geçsüzleştirmekle olmaz. Bu
nedenledir ki, Borçlar Kanununun 43. maddesi gereği 2. bir indirim yapılmaması
düşüncesiyle sayın çoğunluğun bozma ilamının 3. bendin 2.
fıkrasındaki görüşüne katılmıyorum".
Gerçekten, kararın 3. bendin 1. fıkrasında yer alan görüşe katılmak
mümkündür. Çünkü 27 yaşında ve bir çocuklu eşin evlenme şansının %
25'den fazla olduğu kabul edilebilir. Ancak, karşı oy yazısında da belirtildiği
gibi özellikle ülkemizin sosyolojik gerçekleri düşünüldüğünde nikahsız
eşi nikahlı eşe göre destekten yoksun kalma tazminatı açısından daha
az korumak ve BK 43 uyarınca tazminattan ayrıca bir indirimde bulunmak
uygun sayılamaz.
Đş hukuku kurallarının uygulanmasında bir yorum ihtiyacı ortaya
çıktığında amaçsal yorum yönteminin uygulanması gerekir (Bu konuda
bkz. Süzek, Đş Hukukunda Yorum, Đnan Kıraç'a Armağan, Ankara 1994,
233 vd.) Çünkü hukuk normları toplumsal yaşamın ihtiyaçlarını karşılamak
amacıyla öngörülmüşlerdir. Hukuk, bu toplumsal amaca ulaşabilmek
için kabul edilmiş bir araçtır. Hukukçunun görevi hukuk kurallarını
toplumsal amaçlarına en uygun bir biçimde yorumlamak ve uygulamaktır.
Bu itibarla, yorum yapılırken doğru sonuca ulaşılabilmesi için iş yasası
kuralının amacının (ratio legis) araştırılması gerekir.
Hukuk kuralları toplumsal yaşamın ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla
konulduklarına göre yasanın amacının belirlenmesinde sosyolojik hukuk
anlayışından (biliminden) ve yorum yönteminden yararlanılması uygun
olacaktır (Sosyolojik hukuk bilimi konusunda geniş bilgi için bkz.
Gürkan, Sosyolojik Hukuk Đlmi, Ankara 1961, 37 vd. Keyman, Hukuka
Giriş, Lefkoşa 1997, 202 vd., 218-219. Can, Hukuk Sosyolojisinin Gelişim
Yönü, B.2, 1997, 142 vd. Süzek, Đş Hukuku, 23 vd.). Çünkü bu anlayış,
toplumsal yaşamın gerçek ihtiyaçlarına en iyi bir biçimde yanıt verebilmek
için hukuku doğuran toplumsal olguları tahlil eder, hukuk kurallarını
hukuk dışı bilimlerden elde edilen bilgilerin ışığında değerlendirir
ve yorumlar. Sosyolojik hukuk bilimi, hukuku diğer bilimlerden bağımsız,
kendi kendine yeterli bir disiplin olarak kabul etmez. Hukuku açıklamak
için hukukun dışındaki bilimsel gerçekleri, toplumsal olguyu objektif bir
biçimde gözlemeye gayret eder. Bu anlayışa göre yargıç hukuki uyuşmazlığı
çözerken bir tür sosyal mühendislik görevini yerine getirir (Süzek, Đş
Hukuku, 23-24).
Toplumsal yaşamın karmaşıklığı göz önünde tutulduğunda hukuki
pozitivizmin biçimsel mantığa dayanan yorum yönteminin (Bu yöntem
için bkz. Keyman, 172 vd., 183 vd.) söz konusu ihtiyacı karşılayamaya-