Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 2001 ...

kıyas yoluyla 47. madde uygulamasına yansıtılamayacağını öne sürmektedir.
Karardan anlaşıldığı üzere, 10. Hukuk Dairesi şöyle bir yorum
yapmaktadır: 1994 tarihli Yargıtay Đçtihadı Birleştirme kararında, SSK'nun
26. maddesi yorumlanarak zaman içinde sigortalı ya da hak sahiplerine
bağlanan gelirlerde yasal nedenlerle meydana gelen artışların peşin
değerinin de işverene rücu edilebileceği sonucuna varılmıştır. Đçtihadı
Birleştirme Kararına göre, kurumun bu rücu hakkı sigortalının veya hak
sahiplerinin işverenden isteyebileceği miktarla (tavan) sınırlıdır. Söz konusu
sınır, tazminat sorumlusu işveren bakımından anılan sınırı açıkça
öngören SSK.26/1 hükmünün bir sonucu olduğu kadar, genel olarak 26.
madde açısından bu maddede öngörülen rücu hakkının halefiyete dayanmasının
da bir sonucudur. Oysa, T Bağ-Kur K'nun 47. maddesinde
düzenlenen rücu hakkı halefiyete dayanmadığından ve SSK.26/I'de öngörülen
sınır gibi bir sınır 47. maddede öngörülmediğinden bu madde bağlamında
Kurumun rücu hakkının bir sınırı yoktur. SSK'nun 26. maddesi T
Bağ-Kur K'nun 47. maddesinde öngörülen rücu ilişkisine kıyasen uygulanmayacağına
göre, Kurumun rücu hakkı yapılan yardımların ilk peşin
değeri ile sınırlı olmalıdır. Çünkü aksi halde, Kurumun sigortalı ya da hak
sahiplerine bağlanan gelirlerde yasal nedenlerle meydana gelen artışların
peşin değerini de sınırsız olarak tazminat sorumlusuna rücu etmesi gibi bir
durum ortaya çıkar.
Belirtelim ki, sonucu isabetli olmakla birlikte böyle bir yoruma gidilmesi
bize pek uygun görünmemektedir. Çünkü, Bağ-Kur'un sigortalı ya da
hak sahiplerine bağladığı gelirler de zaman içinde yasal nedenlerle
meydana gelen artışların peşin değerini tazminat sorumlusuna rücu
edemeyeceği görüşünü, T Bağ-Kur K'nun 47. maddesinde öngörülen rücu
hakkının sınırsız oluşu ile ilişkilendirmek isabetli değildir. Her şeyden
önce, bir önceki başlık altında yer alan kararları incelerken Bağ-Kur K'nun
63. maddesine ilişkin olarak yaptığımız açıklamalar T Bağ-Kur K'nun 47.
maddesi için de geçerlidir. Bu maddede düzenlenen rücu hakkının basit bir
rücu hakkı olması sınırsız olduğu anlamına gelmemektedir. Kurumun rücu
hakkı, T Bağ-Kur K'nun 47. maddesinde özel olarak düzenlenmekle
birlikte, söz konusu rücu tazminatının sınırı konusunda BK'nun 51.
maddesi çerçevesinde bir yoruma gidilmeli ve bu tazminatın sigortalı ya da
hak sahiplerinin tazminat sorumlusundan isteyebilecekleri miktarla sınırlı
olduğu kabul edilmelidir.
Öte yandan böyle bir sınırın olması, Kurumun bu sınır içinde kalarak,
sigortalı ya da hak sahiplerine bağladığı gelirlerde zaman içinde yasal
nedenlerle meydana gelen artışların peşin değerini tazminat sorumlusuna
rücu edebileceği anlamına gelmez. Bu bağlamda, Kurumun yasal nedenlerle
ortaya çıkan gelir artışlarının peşin değerini sigortalı ya da hak sa-