Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 2001 ...

miştir. Bu kuralın ferdi ve Toplu Đş Sözleşmesinde özel bir düzenleme olmadığı
takdirde uygulanması gerekir. Bundan başka işyerinde süre gelen
ve iş koşulu halinde bir uygulama varsa onun da dikkate alınması gerekir.
Somut olayda böyle ayrık bir durumun bulunup bulunmadığı anlaşılamamıştır".
Gerçekten yıllık ücretli izin sürelerine ilişkin hükmün nispi emredici
nitelikte olması nedeniyle sözleşmelerle artırılması mümkündür. Aynı
şekilde çalışma koşulu haline gelen işyeri uygulaması (Đşyeri uygulamasının
koşulları hakkında bkz. Camerlynck, 39-40. Couturier, Droit du
travail, 1, ed.2, Paris 1994, 64-65. Esener, 27. Ekonomi, 28-29. Çelik,
84 vd. Soyer, 43-44. Süzek, Đş Hukuku, 61 vd.) ile de işyerinde yasal iş
sürelerinin üzerinde yıllık ücretli izin süreleri geçerli olarak uygulanabilir.
Ne var ki, dosya içeriği konusunda bilgi sahibi olmadığımızdan bu durumların
ortaya çıkıp çıkmadığı konusunda bir görüş ileri sürebilmemiz
mümkün görünmemektedir. Yüksek mahkemenin kararında da böyle bir
durumun bulunup bulunmadığı anlaşılamamıştır denildiğine göre yasanın
üzerinde ücretli izin sürelerinin varlığının ispatlanamadığı sonuca
varılması yerinde olmuştur.
e) Đş akdinin feshi halinde yıllık izin ücretinin ödenmesi
Yargıtay tarafından 2001 yılı içinde verilen iki karar iş akdinin feshi
halinde kullandırılmayan izin hakkının işçiye ücret olarak ödenmesine
ilişkindir. Bu kararlardan ilkine göre "Hüküm altına alınan izin ücretinin
de yukarıda açıklandığı üzere belirlenen tazminata esas alınan ücret üzerinden
hesaplanması hatalı olmuştur. Gerçekten yıllık ücretli izin alacağı
giydirilmiş ücretten değil çıplak ücretten hesaplanmalıdır" (Y9HD,
23.1.2001, 15348/770, Akyiğit, 1360). Đş Kanununun 54. maddesinin 2.
fıkrasında yıllık izin ücretinin hesabında 46. madde hükmünün uygulanacağı
öngörülmüş, 46. maddede ise ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili
ücretlerinin temel (asıl) ücret üzerinden hesaplanacağı hükme bağlanmıştır.
Bu nedenle anılan yüksek mahkeme kararı yasaya uygun olup,
isabetlidir.
Yargıtayın bu konudaki diğer kararı ise gazetecinin yıllık izin ücretine
ilişkindir. Bu karara göre "Davacı işçinin iki yıllık izin hakkının bulunduğu
mahkemece kabul edilerek bunun karşılığı ücret alacağı hüküm altına
alınmış ise de, bu konuda 5953 sayılı 'Basın Mesleğinde Çalışanlarla
Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkındaki Kanun'un
212 sayılı yasa ile değişik 29. maddesi dikkate alınmamıştır. Bu maddeye
göre izinlerin kullandırılmaması ya da izin süresine ait ücretlerin ödenmemesi
halinde izin süresine tekabül eden ücretler toplamının iki katı
olarak gazeteciye ödenmesi gerekir. Buna göre izin alacağı belirlenmelidir"