Yargıtayın İş Hukukuna İlişkin Kararlarının Değerlendirilmesi 2001 ...

"Anayasa Mahkemesinin 20.7.1999 günlü E.1999/1, K.1993/33 sayılı iptal
kararı Resmi Gazetenin 4.11.2000 tarihli nüshasında yayımlanarak
yürürlüğe girmiştir. Sözü edilen iptal kararı ile HUKM'nun 87. maddesi
son tümcesi iptal edilmiş ve ıslah yoluyla dava miktarının artırılmasını
engelleyen kural yürürlükten kaldırılmıştır. Dava konusu olayda, ayrım
yapılmaksızın; dava devam ederken ve yargılamanın her aşamasında;
dava miktarının artırılmasını veya değiştirilmesini engelleyen başkaca bir
yasal engel bulunmadığına göre; işin esasına girmek gerekirken aksine
hüküm oluşturulması Anayasal kurallarla bağdaşmamaktadır". Dairenin
21.6.2001 tarihli kararına (4663/4968, Aynı şekilde, Y21HD, 25.10.2001,
6945/7107, Bu kararlar yayınlanmamıştır) karşı da bir karşı oy yazısı
kaleme alınmış ve şu ifadeye yer verilmiştir: "Sözü edilen iptal kararı ile
HUKM'nun 87. maddesi son tümcesi iptal edilmiş ve davacıya dava miktarını
ıslah yoluyla, değiştirme imkanı getirilmiştir".
Gerçekten anılan Anayasa Mahkemesi kararı ile HUKM'nun 87. maddesinin
son cümlesinde yer alan "Müddei ıslah suretiyle müddeabihi
tezyit edemez" ifadesi iptal edilmiştir. Bu cümlenin iptal edilmesiyle herhangi
bir ayrım gözetilmeksizin, HUKM'nun 83 vd. maddelerinde öngörülmüş
koşulların yerine getirilmesi halinde her türlü müddeabihin
ıslah yoluyla artırılması mümkün hale gelmiştir. Nitekim Yargıtay
9.10.2001 tarihli kararında (Y21HD, 6379/6579, Bu karar yayınlanmamıştır)
Anayasa Mahkemesinin iptal kararı karşıında maddi tazminat
miktarının ıslah yoluyla artırılmasını kabul etmiştir. Kanımıza göre yüksek
mahkemenin manevi tazminatın bölünemezliğine ilişkin görüşü de
karşı oy yazısında belirtildiği gibi isabetli sayılamaz. Çünkü, manevi
tazminat davasının açılıp tazminat tutarının talep edilmesiyle birlikte
manevi zarar artık bir parasal değere dönüşmüştür. Bu aşamadan sonra
maddi tazminat talebinden fazla bir farkı kalmamıştır. Davanın uzun
sürmesi nedeniyle enflasyon sonucu manevi tazminata ilişkin müddeabih
çok düşük kalmış olabilir. Manevi tazminatın ıslahı hakkaniyete uygun
olarak ihtiyacı karşılayacaktır. Kuşkusuz ıslaha rağmen manevi tazminat
miktarını takdir hakkı yargıça aittir.
4. Đşçinin Sadakat Borcu
Đşverenin gözetme borcu karşısında işçinin de işverene karşı sadakat
borcu vardır. Bu sadakat borcu iş ilişkisi içinde işçinin, işverenin ve işyerinin
çıkarlarını koruma, işverene ekonomik, ticari veya mesleki bakımdan
zarar verebilecek her türlü davranıştan kaçınma borcu biçiminde
kendisini gösterir. Yargıtay 2001 yılı içinde verdiği iki kararda "Davacı işçiye
şirket harcamalarında kullanılmak üzere kredi kartı verilmiş olup bu