shkarko - Syri 3

5. Sipas predikimeve biblike, Mosiu në Sinaj u kodifikua në një
strukturë krejtësisht të re të besimit monoteist, por i mungonte
konotacioni gjuhësor i interpretitmit. Jehovai duke parë
ngatërrimin ideogjuhësor e jo të shpirtit tek Mojsiu, ia kodifikoi
gjuhën me dërgesën e Dekalogës, ku qenë shënuar në
mënyrë eksplicite Dhjetë urdhërat e Zotit.Struktura e re
gjuhësore monoteiste me përkushtim, u vendos në Arkën e
Dekalogës për t’u locuar në Jerusalem, ku iu ngrit tempulli i
përkushtimit nga vet Solomoni i urtë. Këtu strukturohet
institucionalizimi i parë monoteist, i bazuar në psikogjuhën e
kodifikuar të Dekalogës. Strukturën e gjuhës monoteiste e
përsosin më vonë profetët si Amosi dhe Osia, ligjërues të
Betelit dhe Mikeji e Isaj në Jude, të cilët me fenë e tyre krijojnë
“gjuhën e kodifikuar monoteiste”.
6. Struktura gjuhësore e “Iliumit” të Homerit më vonë shtyhet
drejtë një entiteti më praktik olimpikoushtarak si
suplementarizëm fillestar i “kombëtares” helene. Këtë
strukturë gjuhësore të Iliumit prej kozmogonisë drejtë
entiteteve shumë më pragmatike kombëtare, e afrojnë edhe
më tepër tragjedianët grekë: Eskili me madhështinë e temave
me përmasa të vullnetit të hyjnivegreke; Sofokliu me dilemat
morale që konsiderohen sinonim i moralit kombëtar dhe
Euripidi me thellimin në shpirtin e njeriut që u konsiderua
shkalla më e lartë e psiqikës greke.
7. Ristrukturimi psikogjuhësor i tragjedianëve grekë e më vonë
edhe i filozofëve grekë, krijoi rradhë të pranueshme për
psikogjuhën e Shën Palit. Ai me një greqishte të pastër, të
bazuar në predikimet kristijane, ristrukturon një psikogjuhë të
re monoteiste. Këtu krijohet Dhjata e re greke që e kishte
bazën në gjuhën e Homerit, në gjuhën e tragjedianëve grekë
dhe në gjuhën e filozofëve të lashtë të antikës greke.