shkarko - Syri 3

Substantivimi i CENSURËS është CENSORI (lat.). Në
Romën e vjetër - nëpunësi që i kontrollonte letrat, librat,
revistat, krejt shtypin. Se çka kuptohet me fjalën censurë,
mbase do të kalojë shumë kohë e lexuesi shqiptar s’do ta dijë.
2. NE (përemër vetor, veta e parë numër shumës);
grup njerëzish, në të cilin grup gjendet edhe folësi. Në këtë
përemër, folësi, flet për të gjithë shqiptarët; nëpërmes përemrit
NE, duke e mohuar VENDOSJEN E CENSURËS në
Shqipërinë sockomuniste. Kuptimi i fjalës VENDOSJE del i
dyshimtë dhe fort i pasaktë.
3. VENDOSUR (folje); nga nocioni VEND, ku diç mund
të vendoset fizikisht. Në këtë rast fjala VENDOSUR është
ekuivalent me kompozitën: VEND+ZËNË; pozitë reale e një
gjëje.
4. ASNJËHERË (ndajfolje); kohë pa fillim e pa mbarim;
në këtë rast në funksion mohues.
Me fjalinë: MEQENËSE CENSURA TEK NE PËR FAT
TË MIRË S’KA QENË VENDOSUR ASNJËHERË, krijohet
qëllimisht binarizëm i dobët e shumë i dyshimtë i mendimit, ku
dëshirohet mundësia e botimit të veprës, por meqë
CENSURA S’ISHTE VENDOSUR, problemet politike rreth
veprave lindnin pas botimit. Mbase, ne VENDOSJEN E
CENSURËS “naivisht” do ta kemi “menduar” më konkrete:
redaktorët, ndihmësredaktorët, kryeredaktorët, recenzentët,
po edhe vet shkrimtarët, duhet “të vendoseshin” nëpër të
gjitha sheshet si shtatoret e Enver Hoxhës, me mbishkrimin:
NE JEMI CENSORËT E MENDIMIT! Ndryshe, si mund të
mohohej CENSURA në shtetin më të censuruar, ku secili
shkrimtar në të njëjtën kohë ishte i censuruar dhe vetcensor.
E gjithë fjalia jonës për VENDOSJEN E CENSURËS
në Shqipëri, përbëhet jo vetëm nga fjalët e përmbysura
kuptimisht por edhe sintagmat që janë vendosur sipas këtij
funksioni: