shkarko - Syri 3

271 Gjuha si bazë ku krijohet mendimi
të NVKD-së. Në burg ka mund të bjerë çdokush, për çkado;
ashtu si plani i vdekjes ishte i determinuar edhe plani i shtetit:
sa do t’i burgoste brenda një jave, një muaji apo një viti. Andaj
intelektuali i sotëm s’guxon të shkallojë sipas seleksionimit “ka
qenë në burg - s’ka qenë në burg”, si tekst behaviorist (dysje)
të disidencës. Pushteti sockomunist i ka ndërtuar burgun dhe
kampin, për të krijuar iluzionin e dallimit midis burgut, kampit
dhe “lirisë qytetare”, kur të tria këto kategori, secila në mënyrë
të vetë i takonin ferrit, një rrethi të caktuar politik. Cili individ,
nëse mund të përdoret për këtë rast ky nocion, në kohën e
diktaturës sockoministe, pastë qenë ushtarak, sekretar partie,
ambasador, operativist i Sigurimit, shkrimtar entuziast,
denoncues profesionist e deri tek Mehmet Shehu, e ka pasur
të sigurt se do ta kalojë edhe një natë të gjatë deri tek
mëngjesi biologjik? Çfarë provash revolucionare është duhur
të nxjerrin këto kategori banorësh të sockomunizmit për ta
fituar besimin njëditor të Partisë? Denoncimi i ndërsjellë i
njerëzve, njëzet e katër orë pa nderprerë, si prova më e fortë
partiake, fillon të shndërrohet në metabolizëm të njeriut, e më
në fund u bë vegjetacion, vetëm për një ditë jetë më tepër.
DEBATIKASIT e sotëm politikë që euforikisht e quajnë
veten demokratë e që s’janë të pakët, bëhen kinse çuditën kur
dikush nga jashtë mendon se në shtetin sockomunist ka qenë
i pamundëshëm, i paarritshëm, organizmi antishtetëror e
antikomunist. Këto organizata, gjoja të formuara ilegalisht e
fortë të dyshimta, kanë qenë “të zbuluara” që në orët e para,
për të mos thënë më konkretisht se kanë qenë të organizuara
nga “Sigurimi” dhe UDB-ja.
Gjatë leximit të “Referatit të mësheht të Hrushovit” mbi
krimet e Stalinit, një deputet, dorë më dorë, ia dërgon disi deri
tek foltorja Hrushovit një letër të zhubravitur me këtë tekst
lakonik:"SHOKU HRUSHOV, KU ISHIT JU KUR STALINI I
BËNTE GJITHË ATO KRIME?"