shkarko - Syri 3

39 Skicim për zanafillen e fjalisë
biodemokratike amerikane
moshën, pa ia njohur stinët. Disa bizonë të vjetër,
mospërfillshëm u larguan drejt lumit të qetë të fushës duke e
bërë John Harkerin të dyshojë për moshën e thyer të ditës së
njëzet e gjashtë (26) të muajit të dhjetë (10) të vitit njëmijë e
gjashtëqind e dyzet e tetë (1648).
Jo larg, në fund të fushës, zente fill një shkurrishtë e
valëzuar drejt kodrave të larcuara me borë. Pasi pejsazhi pa
moshë e pa stinë filloi të mugëtohet John Harkeri hyri në
karrocën e mbuluar ku gruaja e tij, Eshli, po flinte bashkë me
fëmijët, e vuri dorën mbi Bibël. Rrembimthi doli sërish,
fushëpronës, i paisur me Biblën. E hapi dhe filloi ta lexojë me
zë të lartë, të frikshëm, të panjohur për ditën e njëzet e
gjashtë (26) të muajit të dhjetë (10) të vitit njëmijë e
gjashtëqind e njëzet e tetë (1648). Me klithme rrëqethese
lexoi: “Pasi zoti Hyj i kishte formuar prej dheu të gjitha kafshët
e gjalla të fushës dhe të gjithë shpendet e qiellit, i solli tek
njeriu, për të parë, se si t’i quajë, sepse secila kafshë e gjallë
do ta mbante atë emër, me të cilin do ta quante njeriu”.
Në fushën e mbërthyer nga muzgu i parë asgjë
s’pipëtini; bizonët e hijezuar nën kurorën e lisit fushor po
njejëzoheshin me errësirën e parë. Në cepin e shkurrishtës
hakerroi një dhelpër; ulurima e ujqërve erdhi nga pëllajat pak
më të largëta bashkë me aftimin e parë të mbrëmjes. Në
hejzen e horizontit të largët, njeri pas tjetrit, u ndezen disa
zjarre bashkë me një tam-tam indigjenesh si rrahje e
trembëshme e zemrës.
John Harkeri e lexoi edhe njëherë, me tërë zërin
hakërrues atë pasusin e Bibiles mbi pushtetin e Adamit.
Askush nuk erdhi për ta ripërtërirë zanafillën e Biblës, për ta
ripërtërirë kontratën biblike midis zotit Hyj, Adamit, e kafshëve.
John Harkeri para se të hyjë në qerren e mbuluar e
vjerri fanarin e ndezur për ta trembur të panjohuren.
Koha u nda nga koha. Dria i nda nga terri. Fjalia u nda
nga fjalia. U bë nata e parë.