shkarko - Syri 3

iologjik. Pra “atdheu” i shtetasve të socializmit, i tëri, ka qenë
“Rrethi i parë” i Ferrit, ndërsa burgu klasik në kuptimin
solzhenician duhet të fillojë nga “Rrethi i dytë”.
Duke e lexuar veprën e Solzhenicinit “Në rrethin e
parë” ose “Pavijonin e kancerit”, apo më të lemeritshmin
“Arqipelagun Gullag”, me lemeri leximi, do të bëjmë pyetjen se
në cilin rreth të Ferrit politik do të vendoseshin abakumovët,
mollotovët, jakonovët apo rusanovët, të cilëve s’u mungonte
entuziazmi dhe besimi politik ndaj komunizmit, ndaj Stalinit,
por asnjë sekondë s’e kishin jetën të sigurtë. Pra Rrethin e
parë të Ferrit të gjithë banorët e kështjellës sockomuniste e
përjetojnë, pa asnjë përjashtim; të gjithë e denoncojnë
politikisht njëri-tjetrin vetëm për një orë jetë më shumë.
Në cilin rreth të Ferrit do të gjendej Natalia Pavllovna,
edhe pse, sipas Solzhenicinit, ajo s’është e burgosur. Ajo e
viziton të shoqin Gerasimovin që ishte i burgosur dhe me
dëshprim molepsës i thotë atij: “Vetëm tri vjet, e ndërpret ajo e
fyer, e vetëdijshme se i dridhet zëri dhe duke ditur se s’mund
të përmbahej, vetëm tri? Për ty - vetëm! Për ty, të lirohesh
menjëherë, do të ishte e padëshirueshme. Ti jeton midis
shokëve. Merresh me punën më të preferuar. S’të ndjek
askush. Ndërsa mua më kanë përzënë nga puna, s’kam më
ç‘të jetoj. Askund s’më pranojnë në punë. S’mundem më.
S’kam fuqi. S’mundëm më ta mbijetoj një muaj. Do të kishte
qenë më mirë të vdes. Fqinjtë më dëbojnë aq sa munden. Ma
kanë hedhur valixhen, ma kanë zhgulur raftin nga muri, e dinë
se s’mund ta them asnjë fjalë. E dinë se mund të më përzënë
nga Moska. I kam ndërprerë shkuarjet tek motrat, tek teze
Zhenji; të gjithë më dëbojnë, të gjithë thonë se s’kanë parë
këso të krisure. Të gjithë më këshillojnë të ndahem nga ti e të
martohem sërishë. Kur do të përfundojë kjo? Vetëm shiko se
ç‘ka mbetur nga unë. I kam mbushur tridhjetë e shtatë vjet.
Edhe tri vjet do të bëhem plakë” 1)
1 Aleksander Solzhenicin “U prvom krugu”, Rijeka 1969, fq.224