shkarko - Syri 3

Aplikimi policor i trekëndëshit ideologjik
Shenja gjuhësore e, si barazim material i vlerës
konceptuale në domenet gjuhësore të Evropës demokratike,
sipas Raselit është përpjekur të arrijë konsolidim sa më
spontan në konkurencën e fortë të mendimit demokratik.
Shenjuesi ose sintagma e gjuhës angleze, ta zemë, ndryshon
kualitativisht nga shenjuesi i një gjuhe të regjimit totalitar.
Sistemet totalitare e kanë zbuluar njëfarë zone të përhitur në
mikrostrukturën e fjalës. Pikërisht në atë zonë të përhitur zë fill
ndërtimi ideologjik; pra në strukturën më të vogël të gjuhës.
Në këtë zonë të fjalës fillon hipertrofia e likantropisë politike.
Pa mëdyshje do të konstatojmë se e njëjta fjalë leksikore më
nuk ishte e barabartë kuptimisht në gjuhën angleze dhe, ta
zemë, në gjuhën shqipe.
Tash, shtetasi i totalitarizmit shqiptar do ta zhvillojë
instiktin politik kundrejt secilës fjalë. Ai u bë i vetëdijshëm se
në çdo shenjë gjuhësore ishte kurdisur gracka e gabimit
politik. Secila shenjë e gjuhës shqipe, e të mos flasim për
struktura më të mëdha, në vete përmbante një mekanizëm të
tërë denoncues, të quajtur “agjitacion e propagandë”. Shtetasi
shqiptar para secilës fjalë ishte i pasigurt si para dyerve të
burgut. Me ndrojtjen e çmontimit të një bombe,njeriu i
totalitarizmit shqiptar, duhet të përdorte çdo koncept gjuhësor
sipas gjedhes së re të zbërthimit në këndin (A), në këndin (B)
dhe në këndin (C). Një gabim i vogël në këtë “zbërthim” politik
të shenjuesit gjuhësor mund të shpiente në burg për disa vjet.
Ristrukturimi i konceptit në shkollat ideokomuniste, tek
shtetasit shqiptarë, fillonte që në fëmijëri të hershme. Fëmija i
klasës së parë fillore, i udhëhequr nga mësuesi i kurseve
ideopedagogjike dymujore, fillonte t’i absorbojë shenjat e para