shkarko - Syri 3

281 Ndalohet libri i pashkruar!
historianët, teoricientët e letërsisë, e të gjithë studiuesit e tjerë
sockomunistë strukturonin atë FJALËN E ZBULESËS
IDEOLOGJIKE. Kjo fjalë e ideologjizuar në të gjitha
pozicionet: semantike, sintaktike, idiomatike, të kodifikuar ...
krijon unifikimin edhe të strukturës tipologjike në letërsi; idenë
socpolitike në histori, filozofi, sociologji, e kudo tjetër.
Sot, kur demokracia stinore shpjegohet nëpër Evropë
si prognozë meteorologjike, në Shqipëri epidemia e
konvertimit kolektiv na shpie deri tek ky diskurs sa i vërtetë aq
edhe fatkeq:
“Nga të gjitha librat që kam botuar më keq janë pritur
“Përbindëshi", “Dimri i madh”, “Nëpunësi i pallatit të
ëndërrave” dhe “Nata me hënë”. MEQENËSE CENSURA TE
NE PËR FAT TË MIRË S’KA QENË VENDOSUR
ASNJËHERË, të gjitha këto vepra janë kritikuar rëndë, ose
janë ndaluar për pak ose për shumë kohë vetëm pas botimit.
Më rreptë dhe në formë fushate ka qenë sulmuar “Dimri i
madh”. Një artikull rrënues ka mjaftuar për TA NXJERRË nga
letërsia shqipe, “Përbindëshin”. Kurse për “Natën me hënë”,
ka mjaftuar një shënim disa rreshtash nga një gjimnaziste në
gazetën e rinisë" 1)
FJALËKONCEPTET: CENSURË, NE, VENDOSUR,
ASNJËHERË, qoftë në sistemin pasiv të LA LANGUES
(gjuhës) qoftë në pozicionet funksionale të PAROLE-s (të të
folurit), për lexuesin shqiptar në të njëjtën kohë duhet të
kumtojnë nocione të njëjta
1. Çdo lexues mesatar e di se CENSURA është fjalë
latine: CENSURA - vlerësim, hulumtim rigoroz; sot: kontrollimi
i shtypit dhe lejimi i asaj që mund të publikohet; Censura E
MENDIMIT DHE CENSURA E EFEKTIT - në psikologji
(psikoanalizë) ngulitja e mendimeve vetanake, që shpie deri
tek eufemizmi. Kjo është ideja e censurës.
1 *Ismail Kadare “Ftesë në studio”, fq. 179