Nr 137-138, listopad-grudzień 1965 - Znak

ZAKONY W XVII-XVIII W.1603r6wniez pozostawaly pod opiekq kaznodziej6w i kapelan6w jezuickich.Natomiast po dworach i dworkach szlachty siedzieli przedstawicielezakon6w zebraczych - gl6wnie bernardyni. Grupyludnosci obcoj~ zycznej pozostawaly wylqcznie niemal pod opiekqduszpasterskq zakon6w. W wi~kszych miastach, w Wielkopolsce,na Pomorzu i Warmii - jezuici, dominikanie, franciszkanie i bernardyniprowadzili prac~ wsr6d ludnosci m6wiqcej j~zykiem niemieckim.W Warszawie kapucyni zaj~li si~ koloniq wloskq, natomiastkoloniq niemieckq i bractwem sw. Benona zaj~li si~,sprowadzeni juz po okresie, kt6ry omawiamy - redemptorysci ­jeszcze jedno zgromadzenie kleru regularnego. Zako'n ten powstalw !talii w 1732 r., zalozony przez Alfonsa Liguorego (1696-1787).Do Polski przybyJi w 1787 r. w drodze do Kurlandii lecz zatrzymalisi~ na stale w Warszawie. Pierwszymi redemptorystami byli KlemensHofbauer i Tadeusz Hilbl - p6zniej w XIX w. zgromadzeniezaczyna si~ polonizowac, jednak wkr6tce ulega ono; na tereniePolski, likwidacji dokonanej przez zaborc~ . Duszpasterstwo wojskowepozostawalo w r~kach kapelanow rekrutujqcych si~ najcz~sciejz jezuitow, franciszkanow i bernardyn6w. W r~kach kleruzakonnego znajdowala si~ tez zawsze opieka duszpasterska nadwi~zniami i skazancami. W tej dziedzinie pracujq jezuici,kapucynii bernardyni. Spowiednikami, kaznodziejami i kierownikamizycia duchownego w zakonach ienskich byli rowniez wylqczniezakonnicy.Misje prowadzone przez zakony wewnqtrz kraju obejmowalyswym zasi~giem przede wszystkim ludnosc malych miasteczeki "ysi. Znane Sq jednak takze, chociaz mniej liczne, misje w wielkichmiastach. Misje organizowane byly na zyczenie biskupa vi jegodiecezji, na prosb~ szlachty i zakonow dla poddanych w ich dobrachoraz samorzutnie przez samych wykonawcow jako wyrazzalozen programowych zakonu. Organizowano tez specjalne misjepolowe dla wojska. Obejmowaly wi~c one swym zas~iem najszerszekr~gi spoleczenstwa. Ekipy misyjne skladaly s~ z wyspecjalizowanychkaznodziejow oraz spowiednik6w, w zakres misjiwchodzily , bowiem: kazanie, katechizacja i spowiedz. Niektorezakony posiadaly nawet osobne placowki misyjne. Jezuici np.w 1773 r . dysponowali 65 stacjami misyjnymi rozsianymi po calymkraju. Szczegolne nasilenie misji w XVII-XVIII w. zaobserwowacmozna na Litwie, Zmudzi i na Podkarpaciu. Wobec braku pelniejszychdanych co do ilosci misji i liczby ludnosci obj~tej t qformq pracy duszpasterskiej przytoczymy przykladowo tylko kilkadanych. W 1628 r. na Zywiecczyznie jezuici przeprowadzili misjew 11 miasteczkach i 153 wsiach. Misjonarze do 1740 r. odbyli ogo­}em 240 misji. Ich domy misyjne zas: w Wilnie do 1763 ~ 240 misji,*