Nr 137-138, listopad-grudzień 1965 - Znak

1672EWA JABLONSKA-DEPTULAprowadzily pozmeJ sierocmce, swietlice, jadlodajnie, szkoly powszechnei zawodowe. Szczeg6lny nacisk polozono na utrzymywaniesi~ zgromadzenia 'z wlasnej pracy.Pod koniec XIX w. i w pierwszych latach XX rozpoczyna si~powolne przenikanie do zaboru rosyjskiego si6str ze zgromadzenrozwijaj,!cych si~ w innych zaborach. Byla to jakby fala powrotna,nast~puj,!ca po ogromnym zasileniu rodzin zakonnych w Galicjielementem z Kr6lestwa i Ziem Zabranych, nie tylko w wynikuprzesiedlania si~ calych zgromadzen, ale r6wniez niezwykle duzegostopnia rekrutacji si6str z terenu panstwa rosyjskiego w kongregacjachgalicyjskich lub przybylych tamze z emigracji. Zakladaj,!drobne plac6wki, najcz~sciej w przebraniu swieckim, nazaretanki,zmartwychwstanki, felicjanki', pasterki i inne. Pewien przelomprzynosi tu "odwilz" roku 1905, owocem kt6rej byl slynny ukaztolerancyjny. Osiedlaj,! ' si~ wtedy niektore zgromadzenia w stro,iuzakonnym jak np. niepokalanki (Szyman6w) czy tez redemptorysci.Zezwolenie na przyjmowanie pojedynczych os6b do nowicjat6w(za osobistym pozwolemiem cara) w niekt6rych wegetuj,!cych jeszczeklasztorach przedkasacyjnych, otwiera r6wniez ograniczone mozliwoscireaktywowania zycia zakonnego. Niepokalanki np. osiedlaj,!si~ w Slonimiu w r. 1907 jako bernardynki. Powstaje r6wniezciekawa inicjatywa w' obr~bie zakon6w m~skich. W r . 1909Jerzy Matulewicz, pMniejszy biskup wilenski, zlozyl (potajemnie)sluby zakonne na r~ce ostatniego zyj,!cego marianina, daj,!c faktyczniepocz'!tek nowemu kleryckiemu zgromadzeniu, zachowuj,!­. cemu tylko nazw~ i tradycje marian6w przedrozbiorowych. Kongregacjamiala poswi~cic si~ wychowaniu mlodziezy i pracy duszpasterskiej.Na uwag