Nr 137-138, listopad-grudzień 1965 - Znak

1656 EWA .J ABLONSKA-DEPTULt\k r~powal si~ nim w najmniejszym stopniu w stosunku do za]{onow,tak np. w 1850 r . skasowanych zostalo 21 klasztorow. Zyciezakonne na tych ziemiach nalezqcych niegdys do Rzeczypospolitej,a wlqczonych do Cesarstwa rosyjskiego powoli zamieralo.Na terenie Kr61estwa po kasacie 1819 r. plyn~lo ono dose leniwymnurtem, reprezentowane przewaznie przez zakony staregotypu. Smiertelny cios zyciu zakonnemu Kr61estwa przynioslopowstanie styczniowe oraz ukaz kasacyjny' z 8 listopada 1864 roku.Zniesione zostaly wszystkie klasztory m~skie i zeJlskie, liczqcemniej niz 8 czlonkow, oraz te, ktorym udowodniono udzial w powstaniu.Klasztory pozostale podzielono na etatowe, ktore mialyotrzymywae utrzymanie rzqdowe, oraz nadliczbowe, w kt6rychskomasowano zakonnice lub zakonnikow z kilku kongregacji.Klasztorow etatowych przewidziano dla terenu Kr6lestwa 10 ienskichi 22 m~skich. Obie grupy klasztorow, tak etatowych, jaki nieetatov.'ych skazane byly na wymarcie, gdyz zakazano tamprzyjmowania nowicjuszy. Dane z lat 1904-1906 wykazujq niemalzupelny zanik zy'cia zakonnego na ziemiach Kongresowki w ramachformacji przedrozbiorowych, (poza szarytkami). Niewqtpliwiew przeddzien wielkiej kasaty 1864 r. szereg starych rodzin zakonnychjak: benedyktyni, bonifratrzy, filipini, kanonicy regularni,karmelici bosi i trynitarze przezy,valo okres stagnacji i nie wykazywalotendencji rozwojowych. Nie przezyly okresu stopniowejlikwidacji jednak i niekt6re liczne zakony jak dominikcrnie i misjonarze.Po najliczniejszych rodzinach zakonnych - reformatach .i bernardynach - pozostaly tylko kilkuosobowe grupki. Najwi