Nr 137-138, listopad-grudzień 1965 - Znak

1472EUGENIUSZ WISNIOWSKI818.10 jako konkubinariuszy. Na nieprzestrzegajqcych w tej dziedzinienakazow koscielnych nakladano roznego rodzaju kary od .upomnieniapoprzez kary pieni~zne i pozbawienie wolnosci az po suspens~i ekskomunik~. W r. 1285 synod prowincjonalny l~czycki dlawywarcia nacisku na opornych duchownych probowal odwolac si~do wiernych, zabraniajqc im sluchania mszy sw., odprawianej przezduchownego zyjqcego w konkubinacie. Ponawiane w ustawodastwiekoscielnym zakazy i sankcje zdajq si~ wskazywac na to, zezasada bezzenstwa duchownych na gruncie polskim, podobnie zresztqjak gdzie indziej, z trudem torowala sobie drog~. Niemniej mnozqcesi~ w XV w. w aktach sqdowych skargi 0 znieslawienie przezzarzut nieprzestJ;zegania celibatu, jak rowniez pot~pianie zyjqcychw konkubinacie zdaje si~ dowodziC zmiany opinii spolecznej, ktoracelibat uznala za obowiqzujqcy.SZKOI:.Y I SZPITALEDo uroczystego odprawiania mszy, nabozenstw i innych obrz~ dowkult o~ych kaplan potrzebowal odpowiednio wyksztalconych pomocnikow,znajqcych ministr a ntur~, pewne piesni i modlitwy.Dlatego tez zdarzalo si~, ze plebani utrzy'mywali przy sobie jednegoIub kiIku chlopcow, ktorych uczyli potrzebnych do uslugiwaniaw sluibie Boze j rzeczy. IV Sobor Lateranenski z r. 1215 chcqcz jednej strony przyczynic si ~ do uswietnienia nabozenstw a w poszczegolnychkosciolach, z drugiej zas ulatwic jak n ajw i ~ ks z ejIiczbie mlodziezy wejscie do stanu duchownego nakazal zakladacprzy kazdym Iepiej uposaionym kosciele,