Pobierz Podręcznik - Przedsiębiorczy Uniwersytet - Instytut Badań ...

nież nakreślenie i ustalenie najlepszych punktów kontrolnych realizacji projektu
oraz miar efektywności i rankingu kryteriów oceny 141 .
Wyznaczanie kolejności poszczególnych działań może być dokonywane między
innymi z wykorzystaniem odpowiednich programów komputerowych. Techniki
ręczne polecane są przede wszystkim przy projektach małych, gdzie wyznaczenie
i uporządkowanie zadań nie jest tak długotrwałe i obciążające jak przy
dużych projektach 142 .
Przy ustalaniu relacji między czynnościami istotnego znaczenia nabiera szczegółowy
opis produktów projektu i stosowanych rozwiązań konstrukcyjnych. Mają
one bowiem wpływ na ostateczną kolejność wykonywania czynności. Istnieje kilka
typów relacji między poszczególnymi działaniami projektu. Jednymi z nich,
ograniczającymi niektóre akcje, są tak zwane relacje technologiczne. Wynikają
one z naturalnej kolejności wykonywanych działań, np. żeby coś testować, należy
to najpierw stworzyć. Całkiem inny charakter mają natomiast zależności i relacje
dobrowolne, polegające na uznaniu i woli członków zespołu projektowego. Tego
rodzaju zależności wynikają z indywidualnego doświadczenia ludzi zaangażowanych
w projekt oraz swoistą logikę rozumowania, na zasadzie: „zalecanej kolejności
wykonywania”. Często od decyzji dotyczących kolejności zależy późniejszy
proces budowania harmonogramu. Źle sklasyfikowane relacje dobrowolne, mogą
prowadzić do wielu problemów i opóźnień w procesie ustalania harmonogramu
i budżetu 143 .
Każdy projekt funkcjonuje w ramach określonego otoczenia. To ono w znaczącej
mierze wpływa na wybory i relacje między zadaniami ustalanymi w procesie
planowania. Są to tak zwane zewnętrzne zależności, warunkujące wykonanie
określonych poddziałań, w ramach projektu. Jeżeli podjęcie określonej akcji jest
zależne od dostępu do komputera czy Internetu, nie jest możliwe aby wykonać ją
albo ominąć w przypadku ich braku.
Istnieją różne sposoby określania i prezentowania zależności między zadaniami
w projekcie. Są to tak zwane techniki planowania sieciowego. Jedną z nich,
będącą jednocześnie najbardziej popularną, jest Metoda MPM. Wizualnie przybiera
ona postać prostokątów, które odzwierciedlają określone zadania oraz łuków
łączących te prostokąty, odzwierciedlających następstwa działań. Przy wykorzystaniu
tej metody używa się relacji „koniec – początek”, jak i innych pośrednich
typów „początek – początek” i „koniec – koniec”. Oznaczenia te określają relacje
i terminy rozpoczęcia poszczególnych, powiązanych ze sobą działań. Na przykład
w przypadku „koniec – początek” czynność druga może zostać rozpoczęta dopiero
po skończeniu czynności pierwszej. W przypadku innych powiązań możliwe jest
rozpoczynanie lub kończenie dwóch lub więcej działań w tym samym czasie 144 .
141 Tamże, s. 44.
142 W. R. Duncan, wyd. s. 62.
143 Tamże, s. 62.
144 M. Pawlak, wyd. s. 103.
105