Pobierz Podręcznik - Przedsiębiorczy Uniwersytet - Instytut Badań ...

Uniwersytet w Toronto, za swoje początkowe wsparcie spółek spin-off, w tym
koszty bezpośrednie i pośrednie wynikające z okresu inkubacji, oczekuje zwrotu
w postaci opłat licencyjnych, udziałów w spółce, procentu od przyszłych opłat
produktowych czy spłaty finansowej. Każde nowe przedsięwzięcie tego typu jest
traktowane oddzielnie i zasady rozliczeń między spółką a uczelnią określane są
indywidualnie w toku negocjacji przed założeniem spółki.
W przypadku Uniwersytetu Carnegie Mellon, w zamian za licencjonowanie
obejmuje on udziały w nowo tworzonych spółkach – licencja niewyłączna – 5%;
licencja wyłączna – 6%. Ewentualne dodatkowe udziały Uniwersytetu w udziałach
w spółce uzależnione są od uzyskanego przez innowatorów wsparcia i ustalane
są indywidualnie. Generalną zasadą w przypadku tej uczelni jest objęcie miejsca
w Radzie Nadzorczej firmy, w przypadku uzyskania powyżej 10% udziału
w spółce.
Oba przedstawione powyżej przypadki uzależniały wysokość udziałów w spółce
od bezpośrednio uzyskanego wsparcia i indywidualnego podejścia. Zupełnie
inna sytuacja występuje na Uniwersytecie Herriot-Watt, gdzie przyjęto sztywną
zasadę, iż udział Uczelni w nowopowstałych spółkach będzie wynosił 24%, co
więcej pracownik musi potwierdzić poziom udziału uczelni na piśmie, jeszcze
przed podjęciem jakichkolwiek kroków formalno-prawnych. Ponadto uczelnia zastrzega
sobie zwrot kosztów poniesionych w procesie patentowania oraz otrzymywanie
opłaty licencyjnej liczonej procentowo od wysokości przychodu spółki.
7.4. Zasadnicze strategie generowania i podziału korzyści z IP.
Wewnętrzne modele biznesowe
Wszystkie opisane powyżej elementy motywowania pracowników naukowych
do realizacji projektów użytecznych w gospodarce oraz sposoby pokonywania
istniejących w polskiej rzeczywistości barier urzeczywistniają się w strategiach
działania obranych przez poszczególne uczelnie. Obecnie można zaobserwować
4 podstawowe strategie: nieokreśloności, regulacji, motywacji i lidera. Strategia
pierwsza – nieokreśloności – nie wnosząca nic, jest niestety nadal najbardziej
rozpowszechnioną i najczęściej stosowaną praktyką w polskich uczelniach. Trzy
ostatnie są kolejnymi poziomami wsparcia i rozwoju zaprezentowanych bodźców
motywacyjnych dla innowatorów. Również w Polsce można wyodrębnić liderów
w dziedzinie zarządzania własnością intelektualną. Uczelnie te, na bazie doświadczeń
własnych i doświadczeń zagranicznych partnerów wypracowały wewnętrzne
strategie generowania i podziału korzyści z IP. Poniżej prezentujemy strategie,
które są najbardziej rozpowszechnione na świecie oraz coraz częściej obecne
w polskich uczelniach.
201