Deuteronomio - Free Bible Commentary

ipahayag sa anumang pangpandiwang anyo” (paunang salita at p. 1).
Para sa ikalawang mabuting babala, Sue Groom, Linguistic Analysis of Biblical Hebreo, ay
nagpaalala sa atin, “Walang paraan upang malaman kung ang muling pagtatayo ng mga
makabagong iskolar ng semantikong larangan at pakahulugang relasyon sa sinaunang mga
patay na wika ay basta lamang isang repleksyon ng kanilang intuwisyon, o kanilang
katutubong wika, o maging ang mga larangan na iyon ay umiral sa klasikal na Hebreo” (p.
128).
C. Mga Panagano (na ang tanging analohiya ay kinuha mula sa modernong kanluraning mga
wika)
1. Ito ay nangyari na, ay nangyayari (INDIKATIBO), madalas gumagamit ng GANAP na
pamanahon o mga PANDIWARI (lahat ng mga PANDIWARI ay INDIKATIBO).
2. Ito ay mangyayari, maaring mangyari (PANAKALI)
a. Gumagamit ng minarkahang DI-GANAP na pamanahon
(1) COHORTATIVE (dinagdagang h), unang panauhang DI-GANAP na anyo na
normal na nagpapahayag ng isang nais, isang hiling, pagpapalakas sa sarili
(i.e., mga kagustuhang mga aksyon ng tagapagsalita)
(2) JUSSIVE (panloob na mga pagbabago), ikatlong panauhang DI-GANAP
(maaring ikalawang panauhan sa negatibong mga pangungusap) na normal na
nagpapakita ng isang hiling, isang permiso, o pagpapaalala, o isang tagubilin
b. Gumagamit ng isang GANAP na pamanahon na may kasamang lu o lule
Ang mga konstruksyon na ito ay kapareho ng IKALAWANG KLASE KONDISYONAL
na mga pangungusap sa Koine Griyego. Isang huwad na pananalita (protasis) na
nagreresulta sa huwad na konklusyon (apodosis).
c. Gumagamit ng isang DI- GANAP na pamanahon at lu
Ang konteksto at lu, gayundin ang panghinaharap na oryentasyon, ay minarkahan
itong PANAKALI pagkakagamit. Ilang mga halimbawa mula kay J. Wash Watts, A
Survey of Syntax in the Hebrew Old Testament ay mga Genesis 13:16;
Deutronomio 1:12; I Hari. 13:8; Awit. 24:3; Isaias 1:18 (cf. pp. 76-77).
D. Waw - Konbersibo/magkakasunod/pamanggit. Ang naiibang Hebreong ito (Canaanite)
sintaktikal na katangian ay nagdulot ng matinding pagkalito ng maraming taon. Ito ay
ginamit sa ibat-ibang mga paraan madalas ay batay sa dyanra. Ang dahilan para sa
pagkalito ay dahil ang mga naunang mga iskolars ay mga Europeyo at sinubukang
magbigay kahulugan ayon sa kanilang katutubong mga wika. Nang ito ay napatunayang
mahirap sinisi nila ang problema sa Hebreo na “dapat” sinauna, lipas na wika. Ang mga
Europeyong mga wika ay mga PAMANAHON (oras) na nakabatay na PANDIWA. Ilan sa mga
uri at gramatikal na mga implikasyon ay tiniyak sa pamamagitan ng titik na WAW na
idinagdag sa GANAP o DI-GANAP na mga PANDIWANG tangkay. Nabago nito ang paraan na
ang aksyon ay tinignan.
1. Sa makasaysayang salaysay ang PANDIWA ay idinugtong ng magkasama sa isang
tanikala na may pamantayang tularan.
2. Ang waw na unlapi ay nagpakita ng isang partikular na relasyon sa naunang
mga PANDIWA(s).
3. Ang mas malaking konteksto ay laging susi sa pag-uunawa ng PANDIWA tanikala.
Ang Semitic na PANDIWA ay hindi pwedeng ianalisa ng nag-iisa.
J. Wash Watts, A Survey of Syntax in the Hebrew Old Testament, ay nagpuna ng
kakaibang sa Hebreo sa paggamit nito ng waw bago ang mga GANAP at DI-GANAP (pp. 52-
vii