Deuteronomio - Free Bible Commentary

Horeb/Sinai, na naitala sa Exodo 19:16-20. Ang kanyang presensya ay inilarawan bilang isang
“namumugnaw na apoy sa bundok” (cf. Exodo 24:17). Ang pariralang ito ay ginamit nang maraming
beses sa Deuteronomio (cf. 4:12,15,33,36; 5:4,24,26).
Ang apoy (BDB 77) ay isang sagisag ng maluwalhating presensya ni YHWH:
1. Isang tanglaw sa Genesis 15:17
2. ang nagniningas na kahoy sa Exodo 3:2
3. apoy sa Bundok ng Horeb, Exodo 19:18; Deuteronomio 4:11,12,15,33,36
4. ang Shekinah na haligi ng apoy sa Exodo 13:21,22; 14:24; Mga Bilang 9:15,16; 14:14; Mga
Awit 78:14
5. uling ng apoy sa pangitain in Ezekiel na natatanggal na tronong karwahe ni YHWH sa Ezekiel
1:13; 10:2
Ang Sampung Utos ay sinasabing inuulit-ulit na sinasabi mula sa gitna ng isang apoy (cf.
4:12,15,33; 5:4,22,24,26; 9:10; 10:4). Ang mga kautusan ay personal, pangkasunduang mga
kapahayagan mula kay YHWH, hindi ang kaisipan ni Moises.
TEKSTO SA NASB (BINAGO): 10:6-9
6 (At ang mga anak ni Israel ay naglakbay mula sa Beerot Bene-ja-acan hanggang sa Mosera:
doon namatay si Aaron, at doon siya inilibing; at si Eleazar na kaniyang anak ay nangasiwa sa
katungkulang saserdote na kahalili niya. 7 Mula roon ay naglakbay sila hanggang Gudgod; at
mula sa Gudgod hanggang sa Jotbatha, na lupain ng mga batis ng tubig. 8 Nang panahong yaon
ay inihiwalay ng PANGINOON ang lipi ni Levi, upang magdala ng kaban ng kasunduan ng
PANGINOON, upang tumayo sa harap ng PANGINOON na mangasiwa sa kaniya, at upang
magbasbas sa kaniyang pangalan hanggang sa araw na ito. 9 Kaya't ang Levi ay walang bahagi ni
mana sa kasamahan ng kaniyang mga kapatid; ang Panginoo'y siyang kaniyang mana, ayon sa
sinalita ng PANGINOON mong Diyos sa kaniya.)
NATATANGING PAKSA: MGA HULING KARAGDAGAN SA DEUTERONOMIO
Ang talatang ito (10:6-9) ay nakikita ng maraming makabagong mga iskolar isa sa maraming
nahuling pag-editoryal na karagdagan sa mga sulat ni Moises. Kahit na ito ay hindi mapapatunayan
ang buod na ito ay hindi mula sa Mosaikong yugto, ito ay malinaw na mayroong maraming pangeditoryal
na pagsisingit. Ang Israel ay nasa Ehipto ng maraming siglo at Ehipsyong mga manunulat, di
tulad ng mga manunulat sa Mesopotamya, ay sinanay upang baguhin ang mga teksto at nais. Para sa
ating paniniwala sa inspirasyon at pangangalaga ng maka-Diyos na ang kapahayagan ay nagbibigaydiin
na paggabay ng Espiritu OT kaugnay kaugnay sa mga inaasahang karagdagan. Sila ay hindi
makakaapekto sa pangunahing mga doktrina o pagtawag sa katanungang ng pagkamakasaysayan ng
mga nakapalibot na mga teksto. Ito kailangang tanggapin ng mga makabago na hindi natin natataman:
1. ang panahon
2. ang may-akda
3. ang paraan ng pagtitipon
ng OT sa kanyang pinakamaagang yugto. Ipinagpapalagay nating tinatanggap ang MT bilang
pagpapanatili ng mga salita ng Diyos!
Isang bagong teoriya para sa ilang inaakalang pang-editoryal na karagdagan ay iminumungkahi
ni R. H. Polzin, “Deuteronomio” sa The Literary Guide to the Bible. Ipinagpapalagay nito na ang
pagdaragdag ng mga puna ay mula sa isang tagapagsalaysay, hindi sa isang patnugot. Minumungkahin
niya na ang mga mga punta ng tagapagsalaysay ay maaaring makita sa 1:1-5; 2:10-12, 20-23; 3:9, 11,
13b-14; 4:4-5:1a; 10:6-7, 9; 27:1a, 9a, 11; 28:69; 29:1; 31:1, 7a, 9-10a, 14a, 14c-16a, 22-23a, 24-25, 30;
32:44-45, 48; 33:1; 34:1-4a, 5-12. Binibigyang-diin ni Polzin na nag pinapalagay na tagapagsalaysay
ay nag-aangkin ng isang karapatan na mapagkakatiwalaan tulad ni Moises, na siyang tinatakda ang
yugto para sa “Deuteronomikong kasaysayan” ng Josue - Mga Hari. Ang teoriyang ito ay maaaring
145