Deuteronomio - Free Bible Commentary

ansang malaki, makapangyarihan, at makapal. 6 At kami ay tinampalasan ng mga taga
Egipto, at pinighati kami at inatangan kami ng isang mabigat na pagkaalipin. 7 At kami ay
dumaing sa Panginoon, sa Diyos ng aming mga magulang at dininig ng Panginoon ang aming
tinig, at nakita ang aming kadalamhatian, at ang aming gawa, at ang aming kapighatian; 8 At
inilabas kami ng Panginoon sa Egipto ng kamay na makapangyarihan, at ng unat na bisig, at
ng malaking kakilabutan, at ng mga tanda, at ng mga kababalaghan; 9
At kaniyang dinala
10
kami sa lupaing ito, at ibinigay sa amin ang lupaing binubukalan ng gatas at pulot. At
ngayon, narito, aking dala ang mga una sa bunga ng lupa, na ibinigay mo sa akin, Oh
Panginoon.’ At iyong ilalapag sa harap ng Panginoon mong Diyos, at sasamba ka sa harap ng
Panginoon mong Diyos; 11 At magagalak ka sa lahat ng magaling na ibinigay sa iyo ng
Panginoon mong Diyos, at sa iyong sangbahayan, ikaw, at ang Levita, at ang taga ibang lupa na
nasa gitna mo."
26:1 “pagka nakapasok ka sa lupain” Ito ay nagdodokumento ng kaototohanan na ang Israel ay nasa
kapatagan parin ng Moab sa silanganing bahagi ng Jordan nang ang mga salitang ito ni Moses ay
ibinigay.
“Panginoon mong Diyos” Tignan Natatanging Paksa sa 1:3.
“na pinakamana, at iyong inaari” Ito ay isang idyoma ng pagpili sa Israel (cf. Exodo 6:4,8; 15:17;
23:30; 32:13; Deutronomio 1:6-8; 4:38,40; 5:31; 7:13; 8:1-10; 9:4-6; 11:8-12,17; 26:1,9; 32:49,52;
34:4). Ang lupain (lahat ng lupain) ay nagmumula kay YHWH (cf. Exodo 19:5; Levitico 25:23). Kung
ang Israel ay hindi naging masunurin sa tipan ni YHWH ipapatapon Niya ang mga ito (cf. Levitico
26:14-33; Deutronomio 4:25-28; Josue 23:14-16), ngunit si YHWH ay magkakaroon parin ng awa (cf.
Deutronomio 4:29-31; 30:1-3,10).
26:2 “Na iyong kukunin ang mga una sa lahat ng bunga ng lupain” Ang tumpak na bilang para sa
paghahandog ng unang mga bunga ay hindi dinetalye (ngunit ito ay maaring tumugma sa isang basket,
cf. vv. 3,4). Ang tala na ito ay tila isahang pangyayari sa kapatagan ng Moab ngunit ito ay nagpapakita
ng kalaunang regular na pag-aaning ritwal (cf. Exodo 22:29; 23:16,19). Ang praktis na ito ay isang
metaporikal na paraan sa pagpapakita ng pagkamay-ari ng Diyos sa kabuunang ani. Ang kaparehong
pagkamay-aring simbolismo ay binigyang halimbawa sa (1) ang panganay; (2) pagiikapu; (3) ang
Sabbath; (4) ang taon ng sabbath; at (5) ang Taon ng Jubilee.
“sa dakong pipiliin ng Panginoon mong Diyos, na patatahanan sa Kaniyang pangalan” Ito ay
tumutukoy sa pagpili ng Diyos ng lokasyon at sentral na santwaryo, na isang naiibang Deutronomikong
pagbibigay-diin (cf. 12:5,11,14,18,21,26; 14:23,24,25; 15:20; 16:2,6,7,11,15,16; 17:8,10; 18:6; 26:2;
31:11). Ito ay sa orihinal ay sa Gilgal, pagkatapos sa Shechem, tapos sa Shiloh, pagkatapos sa Mizpah,
at sa kalaunay, pagkatapos ng pagsakop ni David sa Jebus, Jerusalem (cf. II Samuel 5:6-7; I Chronico
11:5,7). Ang layunin ng sentral na santwaryo ay mangtribu at panrelihiyon na pagkakaisa. Ito rin ay
upang mapanatili ang mga Israelita palayo mula sa lokal na dambana ni Ba’al.
26:3 “at paroroon ka sa saserdote sa mga araw na yaon” Sa una ito ay waring tumutukoy sa Punong
Saserdote ng lahi ni Aaron (cf. The Tyndale OT Commentary, “Deutronomio,” p. 254), ngunit ang
kontekstp ay naghahangad na ito ay tumutukoy sa magkaibang mga pamilya ng mga saserdoteng Aaron
na nagpapalit-palit sa pagmiminesteryo sa sentral na altar.
“at sasabihin mo sa kaniya” Lahat ng mga sumusunod ay isang liturhiya na dapat na uli-ulitin ng
mga masunuring nagdadala ng kanilang mga unang mga bunga sa Tabernakulo o sa kalaunan ay sentral
na santwaryo.
295