Deuteronomio - Free Bible Commentary

C. “Ang propeta ay hindi alinman na isang pilosopo o sistematikong teolohiko, ngunit isang
pangkasunduang tagapamagitan na nagdadala ng salita ng Diyos sa Kanyang nga tao upang
hubugin ang kanilang hinaharap sa pamamagitan ng pagrereporma sa kanilang
pangkasalukuyan, “Ang mga propeta at propesiya,” Encyclopedia Judaica vol. 13 p. 1152.
III. ANG LAYUNIN NG PROPESIYA
A. Ang propesiya ay paraan ng Diyos para magsalita sa Kanyang mga tao, nagtutustos ng
paggagabay sa kanilang pangkasalukuyang tagpuan at pag-asa sa Kanyang pamamahala sa
kanilang mga buhay at mga pangyayari sa mundo. Ang mensaheng ito ay pangunahing
pangkalahatan. Ito ay para, pagsabihan, palakasin, patatagin ang pananampalataya, at
bigyan ng kaalaman ang mga tao ng Diyos patungkol sa Kanyang sarili at sa Kanyang mga
plano. Hinawakan nila ang mga tao ng Diyos sa pagiging tapat sa tipanan ng Diyos. Dapat
idagdag dito ang madalas na paggamit nang malinaw na pagpapahayag sa pagpili ng Diyos
ng Kanyang tagapagsalita (Deuteronomio 13:1-3; 18:20-22). Kapag, ito ay inunawa ng
sukdulan, ay tumutukoy sa Mesias.
B. Madalas, ang propeta ay kinukuha ang isang makasaysayan o teolohikong krisis sa kanyang
panahon at ibinabato sa ekastolohikong tagpuan. Itong pagwawakas ng panahong pananaw
ng kasaysayan ay natatangi sa Israel at ang pakahulugan nito sa banal na eleksyon at tipanan
mga pangako.
C. Ang katungkulan ng propeta ay para pagtitimbang (Jer. 18:18) at agawin ang katungkulan ng
Punong Saserdote nilang paraan sa pagkilala ng kalooban ng Diyos. Ang Urim at Thummim
ay nasasaklawan ang pasalitang mensahe mula sa tagapagsalita ng Diyos. Ang katungkulan
ng propeta ay parang nawawala na rin sa Israel pagkatapos ng Malakias. Hindi na ito muling
bumalik hanggang sa makalipas ang 400 na taon hanggang kay Juan na Bautista. Hindi tiyak
kung paano ang Bagong Tipan na kaloob ng “PROPESIYA” ay naiuugnay sa Lumang
Tipan. Ang mga Bagong Tipan na mga propeta (Mga Gawa11:27-28; 13:1; 15:32; I Corinto
12:10,28-29; 14:29,32,37; Efeso 4:11) ay hindi mga tagapamahayag ng mga bagong
Kapahayagan o Kasulatan, ngunit mga tagapag-alala at tagapagbigay babala ng mga kalooban
ng Diyos sa mga tipanang tagpuan.
D. Ang propesiya ay hindi natatangi o pangunahing likas na hula. Ang hula ay isang paraan
upang pagtibayin ang kanyang katungkulan at ang kanyang mensahe, ngunit dapat na
pansining “ mababa sa 2% ng OT na propesiya ay maka-Mesyas. Mababa sa 5% sa
partikular ay naglalarawan sa Bagong Tipanang Panahon. Mababa sa 1% ay
nagmamalasakit sa mga darating ng mga pangyayari.” (Fee at Stuart, How to Read the Bible
for All Its Worth, p. 166)
E. Ang mga propeta ay kumakatawan sa Diyos sa mga tao, habang ang mga Saserdote ay
kumakatawan sa mga tao para sa Diyos. Ito ay pangkalahatang pangungusap. Mayroon mga
hindi kasama gaya ng Habakkuk, na tumutugon sa mga katanungan sa Diyos.
F. Isang dahilan na mahirap na maunawaan ang mga propeta ay dahil hindi natin alam kung
paano ang balangkas ng kanilang mga aklat. Hindi sila kronolohiko o sunod-sunod. Sila ay
parang may paksa ngunit hindi lagi sa paraan na ating inaasahan. Madalas, walang kapansinpansing
makasaysayang tagpuan, balangkas ng panahon o malinaw paghahati-hati sa pagitan
ng mga orakulo. Ang mga aklat na ito ay mahirap (1) na basahin sa isang upuan lamang; (2)
na ibanghay sa mga paksa; at (3) na matiyak ang sentrong katotohanan o layunin ng mayakda
sa bawat orakulo.
IV. MGA KATANGIAN NG PROPESIYA
A. Sa Lumang Tipan mayroong parang pagbabago sa konsepto ng “propeta” at “propesiya.” Sa
sinaunang Israel mayroong nabuong isang pagsasama-sama ng mga propeta, na
pinangungunahan ng matibay at karismatik na pinuno gaya nina Elijah o Elisha. Minsan ang
talatang, “mga anak ng propeta,” ay ginamit sa pagtatalaga sa grupong ito (II Hari 2). Ang
mga propeta ay kinikilala sa pamamagitan ng hubog ng labis na kaligayahan (I Samuel
173