International Teacher Education Conference 2014 1

International Teacher Education Conference 2014
fizyoterapistlerle yaptığı çalışmalardan elde edilen kanıtlar ile “Consensus Model of Physical Therapist
Professional Education” başlıklı bir rapor yayınlamıştır. APTA’nın temel iki amacı vardır: Yüksek iş hacmi ve
yüksek donanımlı kaliteye sahip fakülteler oluşturmaktır (Harrison AL, Kelly DG, 1996). Bu çalışmanın uzak
hedeflerinden biri de bu düşünceyi kapsamaktadır.
Devebakan ve diğerleri (2003) Dokuz Eylül Üniversitesi’nde lisansüstü eğitim kalitesini arttırmaya yönelik
yaptıkları çalışmada eğitim programları değerlendirilmesinde sadece öğrenci başarı düzeylerinin belirleyici
olmadığını bildirmişlerdir. Öğrencilerin öğretim elemanlarını değerlendirdikleri anket çalışması sonucunda ders
programlarının, ders içeriklerinin güncellenmesi gerektiği ve güncel sunum tekniklerinin daha etkin kullanılması
gerektiğinin yanı sıra öğretim elemanlarının iletişim, bilgi beceri ve öğretme konusunda motive olduklarını
bulmuşlar. Robert W Jarski ve diğerleri 1990 yılında yaptıkları çalışmalarında öğrenciler ve öğretim elemanları
klinik öğretim programlarını değerlendirmişlerdir. Seçilen 8 üniversitedeki öğrenci ve öğretim elemanlarına
uygulanan 58 soruluk bir anket ile iletişim becerilerinin, mesleki becerilerin eğitim programındaki etkinliğini
araştırmışlar. “Soru sorma” ve “tartışma ortamı yaratma”, “öğretim elemanlarının sorulara açık cevap vermeleri”
ve “klinik stajlarda öğrenciyle aktif katılmaları” gibi faktörlerin öğrenmeyi daha çok kolaylaştırdığını
saptamışlardır. Klinik çalışma alanlarının yetersiz oluşu, derslerin zamanında başlayıp bitirilememesinin ise
öğrenmeyi en çok engelleyen faktörler olduğunu belirlemişlerdir. Natalie ve diğerlerinin (2010) öğrenci
aracılığıyla öğretim elemanlarının klinik deneyimlerinin öğretmedeki etkinliğini değerlendirdikleri
çalışmalarında, öğrencinin öğrenim stilini dikkate alması ve buna göre program değişikliği yapması, yapıcı
eleştirilerde bulunması, arkadaşça yaklaşımı, gerektiği yerde öğrenciye sorumluluk vermesi açısından öğretim
elemanlarının deneyimlerinin statistiksel açıdan önemli olmadığını bildirmişlerdir. Shokooh ve diğerleri (2009)
öğretim elemanlarının deneyim süreleri ile öğrencilerin verdikleri cevaplar arasında negatif korelasyon
bulmuşlardır.
Üniversite bünyesinde yürütülen konuşma terapisi, iş uğraşı terapisi ve genel fizyoterapi programlarının
öğrenci ve öğretim elemanları tarafından klinik önemi ve başarılarının algılanma düzeylerini karşılaştırmışlar.
Hastaların tedavilerinin belgelenmesi, hükümet tarafından uygulanan yasal düzenlemeler hakkında
bilgilendirme, diğer aile üyeleri üzerinde kronik hastalığın etkisini anlama, kronik hastalığı olan kişilerin
bakımında etik / yasal sorunları çözme konusunda programın yeterli olmadığını belirtmişlerdir (Ziaee ve
diğerleri, 2004). Literatürde yer alan çalışmalardan elde edilen ortak sonuçlar şu şekilde sıralanabilir:
1. Fizyoterapi eğitiminde kalite standartlarının oluşturulmasında öğrenci ve öğretim üyelerinin görüşleri
önemli belirleyicilerdir.
2. Bu konuda daha çok araştırma yapılmalıdır.
3. Öğretim elemanlarının fizyoterapi eğitimi konusunda yeterli donanıma ve deneyime sahip olmaları
gerekmektedir.
4. Öğrenci katılımını klinik uygulamalarda ve teorik eğitimde sağlanmasının önemlidir.
Bu çalışmadan elde edilen pragmatik olumsuz sonuçlar:
1. Fiziksel ortam ve fizyoterapiye özgü ekipman eksikliği çok önemli bir sorun olarak öne çıkmaktadır.
2. Klinik çalışma alanlarının yetersiz oldugu vurgulanmaktadır.
3. Öğretim elemanlarının sınavlarda öğrecinin bilgi düzeyini objektif olarak değerlendiremedikleri göze
çarpmaktadır.
4. Kantin ve dinlenme gibi fiziki olanakların yetersiz olduğu ifade edilmektedir.
Genelin bir kısmını temsil eden bu pilot çalışma tamamlandığında yapılması planlanan iyileştirme
çalışmalarına temel teşkil edecek veriler elde edilmiş olacaktır. Bu çalışmada fizyoterapi eğitimine özgü standart
bir anketin geliştirilmesi ve düzenli olarak uygulanarak geri bildirimlerin alınabilmesi amaçlanmıştır. Sonuçlar
buna ihtiyaç duyulduğunu kanıtlamıştır. Anketin kullanılması fizyoterapi eğitim kalitesinin ileri düzeylere
taşınması açısından değerli olacaktır.
Kaynakça
-Alexandria, VA (2004) A Normative Model of Physical Therapist Professional Education: American Physical
Therapy Association.
-APTA Guide for Professional Conduct. American Physical Therapy Association. Issued by the Ethics and
Judicial Committee., (2010) American Physical Therapy Association
-APTA Physical Therapist Clinical Education Principles. Conference and Regional Forum Summaries. A
Consensus Conference on Standards in Clinical Education (2007) and Integration of Feedback From Participants
Involved in Regional Forums (2008-2009).
- Barr SJ, Gwyer J, Talmor Z. (1982) Evaluation of Clinical Education Centers in Physical Therapy. PHYS
THER., 62:850-861.
- Buccieri K, Brown R, Malta S, Ward B. (2008) Evaluating the Performance of the Academic
Coordinator/Director of Clinical Education in Physical Therapist Education: Developing a Tool to Solicit Input
996