International Teacher Education Conference 2014 1

International Teacher Education Conference 2014
karar verilmişti. Yatılı öğretmenin her zaman, müdürün ise müsait vakitlerinde yemeklerini öğrencilerle birarada
yemesi, nizamnamede belirtilen maddeler arasındaydı (CMS Arşivi, “Arrangements for the Management of a
Mission of the Church Missionary Society where no Corresponding Committee has been Appointed as
Representatives of the Parent Committee”, H/H15/E3/1D(I-Z); E-F, No. 125/216, s. 7).
Kolejin İdari ve Öğretim Kadrosu
Ailesiyle birlikte okulun batı kanadında ikamet etmekte olan müdürün maaşı senelik 500 pounddu. Talebelere
maaş hesaplamalarında cemiyetin; misyon bölgesinde faaliyet gösteren bir misyonerin gelirinin, İngiltere’deki
düşük rütbeli bir din adamının kazandığından daha az olmaması hususunu dikkate aldığı özellikle ifade edilmişti
(CMS Arşivi, “Present System of Training Candidates for the Islington College”, 1881-1883, G/AZ1/4, No. 181,
s. 6). Temizlik işlerini gören müstahdeme yıllık 30 pounddan, bekçi ile kadın hizmetkârlara 25 pounddan fazla
ödeme yapılmaması şartıyla, öğretmenlerin ve diğer görevlilerin ücretlerinin ödenmesi hususunda kolej müdürü
yetkili kılınmıştı. Ayrıca kolejdeki ders programının belirlenen hedefler doğrultusunda uygulanmasından
öncelikle müdür sorumlu tutulmuştu. Söz konusu mesuliyeti müdür, CMS genel kurulunun nezaret ve
denetiminde yerine getirmiştir.
Misyoner adaylarına, Protestan ahlakına ilişkin değerleri ve kavramları aktarması beklenen kolej müdürü,
ayrıca talebelerin teolojik eğitiminden, İncil’in mesajının tam ve kusursuz olarak gösterilmesinden de
sorumluydu. Bu gaye, müdürün Cumartesi akşamları talebelerin ahlaken aydınlatılmasına dair nutuklar
vermesini gerektirmiştir (CMS Arşivi, 13 Haziran 1883, G/C1/38, s. 357; 2 Mart 1884, G/C1/39, s. 39-51; 24
Mart 1884, G/C1/40, s. 72-73). Bireyin kendisine dini bir kişilik imal etme, kimlik kazandırma sürecinde
öğretmenlerin ve eğitimin rolünü öğretme vazifesi de müdüre verilmiştir. Bu tedrisat sırasında öğrencilerle
kuracağı yakın temas neticesinde müdürün; karakter itibarıyla, sosyal-bilişsel ve duyuşsal açıdan misyoner
olmak için yeterli bulunan adayların genel kurula takdiminde ve kimin hangi bölgede çalışmaya uygun
olacağının tespitinde doğrudan katkısı beklenmektedir. Cemiyetin kolejdeki talebelerin eğitimleri, şahsiyet
gelişimleri hakkındaki her türlü sorusuna birinci derecede muhatap yine müdürdür (CMS Arşivi, 1872-1888,
G/AZ1/1-156). Ayrıca kolejdeki disiplinin muhafazasından ve bu kapsamda alınan ihraç kararlarından da
sorumlu tutulan müdür, bütün işlerinde olduğu gibi bu süreçte de cemiyete rapor göndermek zorundadır. İhtilaflı
durumlarda müdürün verdiği karar, genel kurulca tekrar değerlendirmeye alınabilirdi. Öğretmenler ise müdürün
nezaretinde talebelerin fen ve edebiyat branşlarında tedrisiyle vazifelendirilmişlerdir (CMS Arşivi, “Regulations
for the Church Missionary Soceity’s Institution at Islington”, H/H15/E3/1D(I-Z); E-F, No. 125/35, s. 2).
Misyonerlik enstitüsündeki öğrencilerin seçimine ve eğitimine özen gösteren CMS, misyoner okullarında
görev yapan elemanlarla ilgili olarak da aynı hassasiyeti sergilemiştir. Cemiyet, tüm çalışanların kurumsal
aidiyet fikrine sahip olmasına önem vermiş ve öğrencileri de kapsayan birlik ruhunun korunmasına dikkat
etmişti. Bu amaçla, her Pazar tüm öğrenci ve öğretmenlerin katılımıyla toplu ayinler düzenlenmişti. Öğretmenler
evlerini talebelere açarak onlarla samimi bir ilişki geliştirmişlerdi. Ayrıca okul-aile işbirliği planı çerçevesinde
öğretmen ve müdürlerin yönetiminde tüm velilerin katıldığı ayinler gerçekleştirilmişti. Kolej çalışanları, bu
toplantılar sırasında öğrenciler ve veliler ile kurulan samimi münasebetlerin disiplinden taviz vermek anlamına
gelmediği uyarısını sıklıkla tekrarlamışlardı (CMS Arşivi, 1877, G/AZ1/1-229).
Öğrenciler
Bir misyoner cemiyetine mensup olmak, din adamı olmayı gerekli ve zorunlu kılmamaktaydı. Hemen tüm
cemiyetlerde din adamları kadar, kimi zaman daha fazla sayıda seküler üye de mevcuttu. Bunlar arasında başlıca
doktorlar, okul idarecileri vs. din dışı alanlarda profesyonel meslek sahibi kimseler gelmekteydi. Nitekim
CMS’in Islington’daki misyoner yetiştirme merkezindeki öğrencilerin büyük bir kısmı kumaşçı, eczahane çırağı,
nalbant, demiryolu işçisi, ambar memuru, fotoğrafçı, vaiz, garson, denizci, madenci, polis oğlu, polis memuru
yahut hizmetkârdı (CMS Arşivi, 5 Ocak 1884, G/AZ1/4-181, s. 3; Piggin, 1984, s. 209-214; Potter, 1975).
Bunların dışında, CMS’e teoloji ve misyon teorisi konusunda herhangi bir eğitime gereksinim duymayacak
nitelik ve formasyonda da üyeler kaydedilmişti (Stock, 1899, C. II, s. 394; C. III, s. 47-48).
Benimsenen çok amaçlılık ilkesi doğrultusunda koleje üstün nitelikte öğrencilerin alınması, CMS’in takip
ettiği eğitim politikasının temeliydi. Zengin misyon geçmişine sahip olanların tecrübelerinden hareketle, sahada
mücadele etmek zorunda kalacakları ruhsal, fiziksel ve duygusal problemler karşısında sarsılmayacak bir iman
gücünü muhafaza etmesi beklenen misyonerlerin yetiştirilmesi dikkate alındığında, bu keyfiyet adeta bir
zorunluluk halini almıştı. Bu doğrultuda, koleje kabul edilmek için bir dizi standart benimsenmiş ve bunu
sağlayamayanlar tamamen dışlanmak yerine, ileride müracaatlarını tekrarlamak üzere çalışmaya teşvik
edilmişlerdi. Standartlar, yalnızca entelektüel birikimi ölçmek üzere tespit edilmemiş, karakter gelişimini ve
487