International Teacher Education Conference 2014 1

International Teacher Education Conference 2014
Son yıllarda yapılan çalışmalar, yüz yüze eğitim ile uzaktan eğitimin öğrencilerin öğrenme ve başarısı ile
eğitimden aldıkları memnuniyet ve doyum açısından benzer sonuçlara ulaşıldığını ortaya koymuş ve uzaktan
eğitime ilginin artmasına yol açmıştır. (Barry ve Runyan, 1995; Schulman ve Sims, 1999; Gagne ve Shepherd,
2001; Hiltz, Zhang ve Turoff, 2002; Russell, 1999; 2001)
Uzaktan eğitim alanındaki bu öğretim yaklaşımı dünyada ve Türkiye’de yükseköğretim alanında yerini almış
ve öğretmen yetiştiren kurumlar da bu teknolojiyi etkin olarak kullanmaya başlamışlardır.
Uzaktan öğretim alanında Türkiye’deki öğrenci sayısı 2013 yılı itibariyle yaklaşık 1.400.000 civarındadır ve
bu rakam sistemi ilk kullanmaya başlayan Anadolu Üniversitesi dışında diğer üniversitelerin de uzaktan eğitim
programları açmasıyla her yıl artmaktadır.
Teknoloji destekli uzaktan eğitimde, teknolojik gelişmelerden yaygın ve yoğun olarak yararlanılmaya
başlanması ile öğretim kurumlarının dersleri zaman ve mekân ile sınırlı sınıf ortamlarından farklılaşmıştır.
Günümüzde Internet, uzaktan eğitim uygulamaları içinde ekonomik ve demokratik öğrenme ve öğretme
ortamlarından birisi durumuna gelmiştir. (Khan, 1997)
Uzaktan eğitim uygulamalarının, özellikle teknoloji destekli uzaktan eğitim uygulamasının öğretmen
yetiştirme alanında da kullanılmaya başlanılması hem dünyada hem de ülkemizde oldukça yeni ve gelişmekte
olan bir uygulamadır. Bu nedenle, uzaktan eğitimin öğretmen yetiştirme alanında kullanımıyla ilgili kuramsal
çalışmalar çok olsa da öğretmenlik uygulamaları ile ilgili deneysel çalışmalar oldukça sınırlı sayıdadır. (Caner,
2012, s.14)
Wittenburg ve McBride (1998) e-posta ile sağlanan danışmanlık ve dönüt verme sürecinin etkili bir iletişim
sağladığı ve öğretmen adayları üzerinde olumlu katkılarının olduğunu ortaya koymuştur.
King (2002) Amerika’daki bir üniversitede yüz yüze öğretim ile uzaktan öğretimin birleştirildiği
“harmanlanmış öğrenme” (blended learning) ortamında öğrenme ortamlarının, öğretmen adayları için interaktif
ve katılımcı bir ortam sağladığını ve yüz yüze yapılan öğretmenlik uygulaması derslerinin olumsuz yönlerini en
aza indirdiğini gözlemlemiştir.
Whipp (2003), öğretmen adayları arasında oluşturulacak e-posta merkezli bir tartışma grubunun bireysel
yansıtma raporları hazırlamaları ve bunları birbirleriyle paylaşmalarının sonucunda öğretmen adaylarının daha
etkili mesajlar paylaştıklarını ortaya koymuştur.
Khine ve Lourdusamy (2003) bir web sayfası yoluyla öğretmen adaylarına internet üzerinden ulaştırılan ders
içeriği, katılımcılara ulaştırılan çoklu ortam destekli CD’ler ve çevrim-içi tartışma platformu yoluyla bir sınıf
ortamı oluşturmuştur.
DeWert, Babinski ve Jones (2003) bir eylem araştırması desenleyerek Internet üzerinden çevrim-içi bir ortam
yoluyla profesyonel destek sağlamış ve bu ortamın onlara öğretmenlik sürecindeki katkısını belirlenmeye
çalışmıştır.
Jung ve arkadaşları (2006) uzakta eğitimle yetişen öğretmen adaylarına çevrim-içi video konferans yoluyla
dönütler vermiş ve bu ortamın öğretmenlik uygulaması sürecine katkılarını incelemiştir.
Bangel, Enersen, Capobianco ve Moon (2006) öğretmen adaylarına bir çevrim-içi destek ortamı oluşturmuş,
öğretmen adaylarının verilen çevrim-içi eğitimden yararlandıkları, videoya kaydedilmiş kendi uygulamalarını
analiz etmelerinin uygulama sürecinde olumlu katkılar sağladığını ortaya koymuştur.
Young ve Levis (2008) Amerika Birleşik Devletleri’nde uzaktan eğitim yoluyla öğretmen yetiştiren yedi ayrı
kurumda öğrenim gören öğretmen adaylarının uzaktan öğretim ile ilgili görüşlerini ve onların programlarından
memnuniyetlerini değişik boyutlarda ele alarak incelemiş ve uzaktan eğitim alan öğretmen adaylarının aldıkları
eğitimden memnun olduklarını ve olumlu tutumları olduklarını ortaya koymuştur.
Barnett (2006) web tabanlı profesyonel bir destek sistemi geliştirilmiş ve örnek ders videolarını web
üzerinden ulaştırarak, incelemeleri ve derslerle ilgili görüşlerini çevrim-içi tartışma ortamı yoluyla birbirleriyle
paylaşmalarını istemiştir. Çalışmada öğretmen adaylarına sağlanan internet destekli profesyonel destek
sisteminin öğretmen yetiştirmede bir değişim ve reform için olumlu katkıları olduğu ortaya koyulmuştur. (Caner,
2012, s.14-17)
Aydın (2011, s.219-230) yabancı dil öğretiminde senkron sınıfların kullanımının öğrencilere ve farklı
örnekler sunma ve öğreticilere farklı etkileşim ortamları yaratmada kolaylık ve avantaj sağladığını belirtmiştir.
Altunay (2011, s.231-246) uzaktan İngilizce Öğretiminde e-öğrenme uygulamalarının öğrenmenin
sürekliliğine katkı sağladığını ortaya koyarken, (Şakar, 2011 s.247-261) harmanlanmış öğrenme modelinde Web
tabanlı e-öğrenme uygulamalarının çevrim-içi eşzamanlı olmayan uygulamalar ile desteklenmesinin önemini
ortaya koymuştur.
İstifçi (2011, s.263-279) ise Anadolu Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği Lisans Programı son sınıf
öğrencilerinin e-öğrenme ortamı olarak Web 2.0 araçlarını kullanmalarının öğretimde başarının artmasına yol
açacağını ortaya koymuştur.
656