Minority v subsytéme kultúry

Szereg zmian dokonujących się w organizmie podczas systematycznie powtarzanej aktywności fizycznej ma istotę adaptacji.Wystąpienie zespołu adaptacji po wysiłku ma charakter przystosowawczy – zwiększa odporność organizmu. W stadiumodporności organizm może trwać i stawiać opór dalszym szkodliwym oddziaływaniom. Wywołana w ten sposób obrona przedstresorami rozwija się i utrzymuje powyżej normalnego poziomu. Oznacza to, że sukcesywnie zwiększa się zakres wysiłku, jakiemuorganizm może sprostać.Rozsądnie i systematycznie uprawiana aktywność fizyczna należy do najważniejszych czynników wpływających na stanzdrowia, jakość życia i długowieczność gatunku ludzkiego. Mechanizmy, za pośrednictwem których systematyczny wysiłekfizyczny wywiera korzystne działanie profilaktyczne i lecznicze, są w zasadzie dość dobrze znane. Trening fizyczny prowadzi doobniżenia ciśnienia tętniczego krwi, redukcji tkanki tłuszczowej, wpływa korzystnie na gospodarkę lipidową (obniża stężenietrójglicerydów, a zwiększa stężenie „dobrego” cholesterolu HDL) i węglowodanową (profilaktyka cukrzycy). Regularne ćwiczeniasprawiają, że serce pracuje wolniej w spoczynku i bardziej ekonomicznie, a w czasie wysiłku jest zdolne do znacznie większejpracy.Z fizjologicznego punktu widzenia pojęcie zdrowia i sprawności mechanizmów adaptacyjnych do wysiłku fizycznegow szczególności, stają się równoważne 385 . W związku z tym doskonalenie mechanizmów adaptacyjnych do wysiłku fizycznegojest doskonaleniem zdrowia. Kontrolowane pod względem intensywności i czasu trwania, nadzorowane przez lekarza,fizjoterapeutę, nauczyciela wychowania fizycznego czy też specjalistę rekreacji ruchowej zajęcia ruchowe (trening) są najbardziejskutecznym sposobem osiągnięcia biologicznie niezbędnego minimum aktywności ruchowej (np. marsz, bieg, nordic walking,jazda konna 386 , jazda na rowerze). Organizm człowieka jest tak zorganizowany, że jego naturalnym stanem jest aktywność, a niepozostawanie w spoczynku.Wyniki badańCelem zaprezentowanych badań było poznanie wpływu rekreacji fizycznej na stan zdrowia ludzi w różnym wieku naprzykładzie mniejszości polskiej na Litwie. W związku z tym postawiono pięć pytań badawczych:1. Jaką rolę odgrywa w życiu człowieka rekreacja, oraz w jakich formach najczęściej i najchętniej jest uprawiana?2. Jakie motywy skłaniają ludzi do aktywności fizycznej, a jakie zniechęcają?3. Jaki wpływ ma aktywność fizyczna człowieka na dobrostan ogólny?4. Czy ludzie zdają sobie sprawę z tego, jaki wpływ ma rekreacja fizyczna na życie i zdrowie człowieka?5. Co ludzie wiedzą na temat „zdrowego stylu życia” i jednaj z form aktywności fizycznej jaką jest „trening zdrowotny”?Badania przeprowadzono na grupie 100 mieszkańcach Wilna – w tym 60 kobiet i 40 mężczyzn – będących członkamipolskiej mniejszości. Respondenci zostali wybrani losowo bez ograniczeń wiekowych. 46 % ankietowanych było w wieku 26 –30 lat.Najwięcej osób było z wyższym wykształceniem (ukończone studia magisterskie), bo aż 40 %. Prawie wszyscy – bo 94osoby – stwierdziły, że ich aktualne zajęcie to praca zawodowa. 26 % tej grupy stanowili specjaliści, 24 % – robotnicy fizyczni,a 22 % – to osoby pracujące w usługach.W kwestii roli rekreacji w życiu człowieka oraz najczęściej i najchętniej uprawianych jej form, aż 64 % ankietowanychstwierdziło, iż rekreacja w ich życiu jest mało ważna, a tylko jedna osoba oznajmiła, iż rekreacja w jej życiu nie odgrywa żadnejroli. Najchętniej i najczęściej uprawianą formą rekreacji ruchowej (aktywności fizycznej) okazały się spacery, jazda na rowerzeoraz pływanie.385 KOZŁOWSKI, S., NAZAR, K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. Warszawa: PZWL, 1999.386 HYSKI, M. – BUŁAWA, W. Jazda w damskim siodle jako „odrodzona” forma jeździectwa w Polsce. In: Zeszyt Naukowy Katedry Turystyki, z serii Zeszyty NaukoweGórnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej. Zeszyt nr 44. Katowice: Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. W. Korfantego, 2010, s. 95 – 103.198