Verslag - NG Kerk in Oos-Kaapland

heidene af (vers 23). Die homoseksuele gedrag wat in verse 26-28 beskryf word, is nie dié van n normale
homoseksuele verhouding nie, maar "n bepaalde vorm van homoseksuele gedrag en wel dié wat
geassosieer is met heidense afgodediens (Ad hoc-verslag vir Wes-Kaapse Sinode van 1999).
Waarskynlik verwys die verslag hier na manlike tempelprostitusie, of na mense wat as deel van hulle
afgodediens homoseksualiteit beoefen het. "Homosexuality is given as an example of but one of the results
of idolatry" (Germond 1999:227). Die SARK se werksdokument Domestic Partnerships , par 43 stel dit so:
Homosexuality is a problem primarily because it is a sign of adherence to pagan practices. Wat hierdie
heidense praktyke was, in watter tempels of waar ook al dit beoefen is, of watter historiese bewyse daar is
dat sulke praktyke in die stede van die Romeinse ryk beoefen is, word deur diegene wat dié argument
voorlê, genoem nie.
Die argument is dus: Paulus waarsku teen een of ander verkeerde homoseksuele praktyk. Met normale
homoseksuele gedrag sou hy nie n probleem hê nie, en ons behoort ook nie.
Evaluering van die verwronge homoseksuele gedrag -argument
Hierbo is die argument van Scroggs (1983) dat Paulus net homoseksuele pederastie/pedofilie afgewys het,
behandel. Dit is hierbo verwerp en hoef nie hier herhaal te word nie. Ons wys net daarop dat selfs
geleerdes wat ten gunste is van die erkenning van dieselfde geslag-verhoudings, dié argument afwys,
byvoorbeeld Nissinen (1996:110): The reference to women itself indicates that Paul s criticism should not be
restricted to pederasty, although it is definitely one of the phenomena in the background.
En onlangs beklemtoon Jewett (2000:237) weer eens: Paulus maak geen onderskeid tussen pederastie en
verhoudings tussen volwasse, instemmende mans nie.
n Ander moontlikheid van verwronge homoseksuele gedrag (word bv deur SARK-werksdokument beweer)
kan wees dat Paulus in Rom 1 waarsku teen homoseksuele tempelprostitusie (en dus nie teen permanente
verhoudings nie). Soos hierbo gesê is, is geen duidelike historiese bewyse dat so n soort tempelprostitusie
in die stede van die Pauliniese gemeentes bestaan het nie. Die tempelprostitusie waarvan ons wel historiese
bewyse het, dateer uit heeltemal n ander kultuur, tydvak en plek die vrugbaarheidsrites in die
Kanaänitiese godsdiens, 600 jaar voor die tyd waarin Paulus die Romeinebrief skryf. Geen Romeinse
skrywer van Paulus se tyd maak melding van so n kultus in Rome nie. Daarby moet n mens onthou dat die
prostitute manlik of vroulik wat in die diens van enige vrugbaarheidskultus was, juis heteroseksuele
praktyke sou bevorder, om die vrugbaarheid van die land of die mense te verseker. Die gedagte van
homoseksuele vrugbaarheidskultus is n kontradiksie in sigself.
Die Ad Hoc-verslag vir die Wes-Kaapse Sinode in 1999 verklaar Paulus se teenkanting teen homoseksuele
gedrag teen n bepaalde vorm van homoseksuele gedrag en wel dié wat geassosieer is met heidense
afgodediens . Die verslag is verkeerd om dié assosiasie te sien in tempelprostitusie. Maar die verslag is reg
in Rom. 1 assosieer Paulus wel homoseksuele gedrag met heidense afgodediens. Maar wat is hierdie
assosiasie?
Die assosiasie lê daarin: die heidene sien die Skepper-God se spore in die natuur, maar in plaas van die
ware Skepper-God te dien, stel hulle hul eie afgodediens gestel. In plaas daarvan om God te aanbid, stel
hulle hulle eie beelde wat lyk soos n verganklike mens (v. 21). Daarom gee God hulle oor aan die drange
van hulle hart (v. 24): hulle verruil die waarheid van God vir die leuen. Hulle dien die skepsel in plaas
Daar is nie genoegsame bewyse gevind dat
Paulus hier na "verwronge" seksuele praktyke
verwys nie. Daar bestaan nie historiese bewyse
dat in die stede waarbinne die Pauliniese
gemeentes bestaan het, homoseksuele
tempelprostitusie bestaan het nie. Dit is daarom
inleeskunde om na Rom 1 te verwys asof hier
bloot gepraat word van heteroseksuele persone
wat homoseksuele dade pleeg.
ÔÁË
van die Skepper (v. 25). Dieselfde gebeur met
seksuele gedrag: in plaas van die gedrag te volg
soos die Skepper die mens geskape het, verander
die heidene die natuurlike omgang in n teennatuurlike
omgang (v. 26). Niemand wat bekend is
met die standaardwerk van die klassieke historikus
Dover sal nie verbaas wees dat Paulus
homoseksuele gedrag as voorbeeld gebruik nie.
Dover en so ook die klassikus Hubbard toon
aan hoe wyd verspreid, amper alledaags verskeie
soorte van homoseksuele gedrag in die Grieks-Romeinse wêreld was. Paulus skryf in Rom 1 oor die
weiering van heidene (Grieke en Romeine) om uit die skepping die Skepper te soek en te leer ken. In plaas
van die Skepper te aanbid, aanbid hulle hulle eie maaksels. Dieselfde, argumenteer Paulus, doen die
heidene (Grieke en Romeine) met die seksuele verkeer. In plaas daarvan om op spoor van die Skepper se
skepping (natuur - fusis) die seksuele omgang te vier, verander (hulle) die natuurlike omgang in n teennatuurlike
omgang (v. 26).
Wat is die Skepper se reaksie? Hy gee hulle oor aan die drange van hulle hart (v. 24): hulle verruil die
waarheid van God vir die leuen. Hulle dien die skepsel in plaas van die Skepper (v. 25), hulle
verander die natuurlike omgang in n teen-natuurlike omgang" (v. 26). Dit beteken dat wanneer Paulus hier