Verslag - NG Kerk in Oos-Kaapland

groepsverband dat God grense gee. Daarom kan indiwidu nie leef soos dit net vir hom/haar goed en reg
voel nie (1 Kor. 6:12-13; 10:23-24).
9.2.2 Die familie van die homoseksuele persoon
1. Pastoraat aan die die ouers kan gedoen word slegs binne ´n wedersydse verhouding van vertroue en
onvoorwaardelike aanvaarding (Gal. 6:2).
2. Ouers ervaar dikwels selfverwyt en voel dat hulle as ouers misluk het. Begelei waar nodig tot vergifnis by
God en selfvergifnis. Gebrokenheid raak sekere kinders op seksuele gebied en ander op ander gebiede.
Ouers se optrede het nie noodwendig tot hulle kinders se keuses gelei nie.
3. Ouers ervaar vrees en wonder wat mense van hulle sê. Openheid binne die geloofsgemeenskap bring
aan die ouers genesing. Bring aan hulle Skriftuurlike perspektief dat ons almal in ´n gebroke bedeling
leef en smag na die wederkoms wanneer alles weer herstel sal word (Rom. 8:19-23; 2 Kor. 5:1-2).
4. Fasiliteer waar nodig ´n gesprek tussen ouer en kind waar vervreemding ingetree het met die oog op
wedersydse vergifnis en versoening.
5. Die gemeente moet aangemoedig word om ouers indiwidueel en in groepsverband te ondersteun.
6. Dit is ´n verkeerde persepsie dat persone wat homoseksueel is nie Christene kan wees nie, en daarom
verlore is. Herinner ouers aan die liefde wat God aan ons in ons gebrokenheid gewys het, deur ons
onvoorwaardelik in Jesus te aanvaar, al keur Hy nie ons verkeerde dade goed nie.
7. Dit gebeur soms dat ouers hul gay kinders die huis belet. Dit behoort nooit te gebeur nie. Aanvaarding
en liefde beteken nie dat hulle hulle kind se gedrag goedkeur nie. Dit is belangrik dat gay kinders presies
sal weet dat hulle ouers nie met hulle optrede saamstem nie, maar dat hulle steeds die geborgenheid en
onvoorwaardelike liefde by hulle ouers sal kry.
8. Die ander uiterste is dat ouers soms onder emosionele druk hulle tradisionele standpunt laat vaar. Daar
is begrip vir hierdie reaksie, want ouers wil nie hul kinders verwerp of verloor nie. Verduidelik aan die
ouers dat dit nie nodig is om ´n nuwe standpunt rakende die lees en verstaan van die Skrif in te neem
nie. Liefde is ´n lojaliteit en verantwoordelikheid teenoor mekaar, al verskil mense van mekaar.
9.2.3 Appèl op groter gemeenskap (die sosiale getuienis van die kerk)
1. Dit is noodsaaklik dat christengelowiges erns sal maak met ons getuienis in die wyse waarop ons met
gay persone omgaan. Ons moet die lidmate leer dat gay persone nie groter sondaars as ander is nie.
2. Hanteer die gay persoon met menswaardigheid soos enige mens graag hanteer wil word. Die getuienis
van die kerk in die samelewing word juis gesien in die feit dat ons opkom vir die randfigure. Daarom
behoort Christengelowiges altyd met menswaardigheid teenoor homoseksuele persone op te tree.
3. By sommige homoseksuele persone het seksuele misbruik deur persone in ´n magsposisie ´n belangrike
rol gespeel. Selfs in die kerk is daar lidmate (soms ook ampsdraers) wat mede-verantwoordelik is dat
sommige persone n homoseksuele oriëntasie ontwikkel. Dit is die plig van die kerk om diesulkes tot
verantwoording te roep en nie te beskerm nie.
4. Laat die gemeentes en die gemeenskap weet dat die kerk van Christus nie ´n museum van heiliges is
nie, maar ´n hospitaal vir mense wat gebroke is.
9.2.4 Wat sal die konkrete gevolge van hierdie pastorale benadering wees vir gay persone wat in n
vaste homoseksuele verhouding staan?
Hieronder word, as deel van die pastorale merkers, moontlike riglyne vir praktiese hantering van sulke
situasies in gemeentes gegee. Dit moet geensins as voorskriftelik gesien word nie. Dit is net n poging
om konkreet te dink oor presies wat die gevolg vir gay lidmate sou wees, sou die sinode die aanbevelings
hierbo aanvaar. Die scenario wat hieronder geskets word, is hoofsaaklik om aan te toon dat bogenoemde
aanbevelings wel prakties uitvoerbaar is.
1. In n gesprek met gay lidmate is dit van groot belang dat twee sake duidelik en eerlik gekommunikeer
word:
ÓÓÏ