Verslag - NG Kerk in Oos-Kaapland

10. MOBILITEIT
HOOFSTUK 10
10.1 INLEIDEND
Gemeentes raak gewoonlik vakant wanneer n predikant n beroep na n ander werkkring aanvaar, emeritaat
aanvaar of wanneer die band tussen predikant en gemeente om die een of ander rede losgemaak word.
Wanneer n vakature ontstaan, word die gemeente in meer as een opsig ontwrig, veral kleiner gemeentes.
Die neiging is gewoonlik om so n vakature so gou as moontlik te vul. Om meer as een rede is dit nie
noodwendig die wyse opsie nie. Hierdie tyd tussen-in behoort onder leiding van die verband in belang van
dit wat die beste vir die gemeente is, benut te word. Wat hier volg is wenslike moontlikhede tydens n
vakature en na die vulling van n vakature.
10.2 BRUG-PREDIKANT 19
Die vakaturetyd in n gemeente kan en behoort n groei- en leertydperk in n gemeente te wees. Die
uitdaging van die kerkverband is dus om in oorleg met gemeentes na te dink oor die meer doeltreffende
benutting van die oorbruggingstyd. In die buiteland word vir jare reeds gebruik gemaak van interim-pastors
om gemeentes gedurende vakatures te begelei terwyl hulleself hoegenaamd nie vir beroeping in die
vakature in aanmerking kom nie. Hierdie persone word deur die kerkverband gekeur en ge-akkrediteer.
Die term brug-predikant het in die Hoëveld Sinode sy ontstaan. Hierdie Sinode is ook reeds besig om
predikante wat in hierdie bediening belangstel, op te lei en aan gemeentes beskikbaar te stel.
Die brug-predikant begelei n gemeente vir ongeveer 9 18 maande om tydens die vakature te besin oor
identiteit, behoeftes, bestaansdoel en strategiese stappe vir die toekoms. Die doel is om die vakature in
belang van die gemeente se missionêre toekoms te benut. Begeleiding tydens die vakature hou dus ten
nouste verband met Gemeenteboubeginsels.
Dit is in belang van die gemeente dat die kerkverband in hierdie verband positiewe leiding neem en proaktief
optree. Die aanvaarding van hierdie beleidsstellings mag en behoort in die toekoms verreikende
gevolge te hê, hopelik oorwegend positief.
10.3 STANDPLAASVERWISSELING
Die Algemene Sinode het reeds in 1994 en weer in 2002 duidelike besluite oor hierdie moontlikheid van die
verwisseling van predikante geneem. Die voorkoms van standplaasruilings is nog relatief min. Miskien is die
proses te ingewikkeld. Miskien is die sinvolle betrokkenheid van plaaslike gemeentes tot gemotiveerde
deelname aan die keuse van wie na ons toe kom nog nie goed genoeg deurdink nie. Die moontlikheid
bestaan egter en kan volgens die Kerkorde gebeur.
20. OMRUILING VAN STANDPLASE
20.1 Besluite 1994
1. Leraars wat weens buitengewone omstandighede daartoe verplig word of wat n omruiling van
standplaas begeer, kan in oorleg met die betrokke kerkrade reëlings tref vir die omruiling van hulle
standplase.
2. Sodanige reëlings moet in n geskrewe ooreenkoms deur die betrokke kerkrade goedgekeur word
waarna dit vir goedkeuring aan die ring/ringskommissie voorgelê word.
3. Hierdie ooreenkoms tot omruiling moet eers deur die betrokke ringskommissies goedgekeur word
voordat uitvoering daaraan gegee mag word.
4. Kennisgewing hiervan word in die amptelike blad van die Kerk gegee.
5. Die bepalings ten opsigte van die bevestiging van n leraar in n gemeente is ook hier van toepassing.
(Handelinge 1994, bl 516, 14)
20.2 Besluite 2002
1. Die NG Kerk aanvaar steeds die beroepstelsel as die normale en gewenste praktyk vir die plasing
en wisseling van predikante.
2. In die lig van navorsing (Kerkspieël 6) moet erken word dat die groot oorvoorsiening van leraars en
weinig vakatures, veroorsaak het dat die beroepstelsel tans nie die nodige gesonde rotasie van
predikante teweeg bring nie. Daar is dus behoefte aan n aanvullende meganisme wat gesonde
wisseling kan help bevorder.
3. Die Algemene Sinode het reeds die beginsel van standplaasruiling goedgekeur as n aanvullende
meganisme (vgl oa. 1994). Standplaasruiling as n aanvullende stelsel kan help om die huidige
probleme te hanteer, mits dit as volg gewysig word:
3.1 Die Algemene Sinode benoem n kommissie met die bevoegdheid om die omruiling van
leraarstandplaas met
19 Vir n meer volledige bespreking van die brug-predikant sien Du Toit J H H & Nel M. 2005. Predikantsverwisseling en die
brug-predikant. PTSA 20(1): 43-58.
A-Z Handleiding 266