Verslag - NG Kerk in Oos-Kaapland

waarin die Handves vir Menseregte opgeneem is, word godsdiensvryheid en gelyke regte vir alle mense
gewaarborg. Die openbare media moet hierdie regte eerbiedig en reflekteer. Ons word dus sedertdien
blootgestel aan n uiteenlopende spektrum van Christelike en ander godsdienstige tradisies. Die vraag van
ons tyd is dikwels nie meer Wat is die waarheid? nie, maar Wie se waarheid is waar?
2.1.2 Verbruikersgees
Ons mense het gewoond geraak aan n feitlik onbeperkte verskeidenheid verbruikersitems om van kies
van ontbytpap tot vermaak tot n kerk! Die gevolg is dat lojaliteit aan n bepaalde saak of produk nie meer
vanselfsprekend is nie. Die subtiele invloed van hierdie verbruikersgees word ook in die wêreld van
godsdiens sigbaar. Mense is nie meer vanselfsprekend lojaal aan die NG Kerk nie. Hulle behou hulle die
reg voor om rond te shop vir n gemeente na hulle keuse. Hulle gaan aanbid waar hulle voel dat hulle
behoeftes die beste gedien word.
Die NG Kerk se Algemene Sinode se besluit ten gunste van stippellyngrense vir gemeentes is juis onder
meer om ruimte te maak vir hierdie diverse behoeftes van lidmate. Dit word immers nou as mense se reg
beskou om te aanbid binne die spirituele konteks van hul keuse. As iemand dus nie van n gemeente, die
leraar of die aanbiddingstyl hou nie, gaan hulle na n ander gemeente of selfs n ander kerk, sonder om
daaroor skuldig te voel.
2.1.3 Destruktiewe teologiese invloede
Die gereformeerde verstaan van die Bybel word maklik verdraai deur blootstelling aan n (veral
Amerikaans-gebaseerde) fundamentalistiese Skrifgebruik waarin die Bybel direk (en op die klank van die
woord af) op ons in ons tyd van toepassing gemaak word, sonder om die verskil tussen die konteks van die
Bybel en ons tyd te verreken.
Videos en boeke wat n verdienstelikheidsleer propageer (en herinner aan die ou Armenianisme), met n
stywe dosis (waarskynlik onbedoeld en naïef gemotiveerd) welvaartsteologie is volop in omloop en word
heel dikwels ook deel van ons lidmate se teologie. Voorbeelde hiervan is die Gebed van Jabes wat wyd
inslag gekry het onder baie van ons lidmate, asook n gedeelte soos 2 Kronieke 6 en 7 wat populêr gebruik
word om hierdie lering te ondersteun. Hierin word rampe en teëspoed ongekompliseerd direk gesien as die
gevolge van sonde. Wanneer die sonde bely word en bekering plaasvind, word vergifnis en nuwe seën (in
die vorm van konkrete voorspoed) belowe.
Hierdie soort lering binne die NG Kerk beïnvloed veral ons verstaan van die verlossingsboodskap van
Jesus Christus. Alhoewel dit Ou Testamentiese teologie is, is dit nie Christelike teologie nie. Hierdie soort
lering het die gevolg om n Christelike leer te propageer wat vreemd is aan ons tradisie en ons nie help
om die radikale onverdienstelike genade-boodskap van die doop helder te sien nie.
2.1.4 Soeke na warmte en aanvaarding
Daar word dikwels gesê dat die groei van die Charismatiese- en Pinkster-kerke op die rekening van die NG
Kerk is, omdat ons nie vir lidmate n veilige, warm tuiste bied nie. Die perspektief bestaan, reg of verkeerd,
dat die Gereformeerde kerke veroordelende, eksklusiewe gemeenskappe is, waarin daar n gebrek aan
lewe, vernuwing, opwinding en vreugde is. Daarom soek mense dit elders en vind dit in hierdie ander
groepe, waar entoesiastiese eredienste beleef word, hulle welkom en geag voel, in nood bygestaan word,
persoonlike aandag ontvang en voor gebid word - waar hulle dus die teenwoordigheid van die Here op
hierdie manier ervaar.
Mense gaan nie noodwendig omrede die doop (of ander teologiese verskille) oor na ander kerke toe nie.
Trouens, mense gaan selde oor na ander kerke as gevolg van leerstellige sake. Hulle neem hierdie besluit
heel dikwels omdat hulle oor n bepaalde saak in die NG Kerk ongelukkig is. Hulle gaan dus ook weg omdat
dit vir hulle op n ander plek aangenamer is. Die reeds genoemde maklike denkskema van sondeteenspoed-bekering-gehoorsaamheid-seën
is n baie aantreklike boodskap vir mense wat swaar kry weens
werkloosheid, verarming, ontmagtiging, kinder- en huweliksprobleme en konflik.
Aan die ander kant van die munt is die eis van naasteliefde in n rasse-gepolariseerde gemeenskap ( n
sterk tema in die NG Kerk wat amptelik worstel met kerk-hereniging en die Belydenis van Belhar) nie gewild
nie. Daar is n weerstand teen die werklike moeilike, veeleisende uitdagings van naasteliefde. Daarom
bevredig hierdie (ander) kerke en selfs teologiese sieninge binne die NG Kerk dikwels n sterk behoefte aan
werklikheids-ontvlugting. Dis dus ook te verstane dat selfs iets soos die leer van die wegraping vir baie
mense uiters aantreklik klink: Dit verkoop maklik. Dit stel die vooruitsig dat gelowiges die onafwendbare
toekomstige ellende sal vryspring.
Die NG Kerk moet hieruit ernstige lesse leer en maniere vind om mense die teenwoordigheid van God te
laat beleef, sonder om op te gaan in n ander soort spiritualiteit en gepaardgaande ander teologie, wat net
nog meer verwarring en onsekerheid op die lang duur veroorsaak.
ÌÓ