Verslag - NG Kerk in Oos-Kaapland

8.6.7 Oor die optimale grootte van eredienste bestaan daar baie menings en vrae. Hoe groot of klein
behoort die ideale erediens te wees? Kan n erediens te groot wees? Is daar nog plek binne ons tydsgewrig
vir klein gemeentes? Geen enkelvoudige antwoorde kan hierop gegee word nie. Verskillende mense sal
ook beslis verskillende behoeftes in dié verband hê. Uiters belangrik is egter die maatstawwe wat ons
aanlê, wanneer ons die grootte van eredienste beoordeel en veral waarom ons die keuses vir n bepaalde
grootte maak. Te veel keer word ons eie subjektiewe behoeftes, voorkeure en afkeure tot normatiewe
verhef.
8.6.8 Indien ons ernstig is as ons sê dat die kerk in wese missionêr behoort te wees, behoort dit ook
konkrete implikasies vir die eredienste te hê. Die vraag is hoe ons in ons eredienste, prediking en liturgie,
`n konstante gerigtheid op die wêreld ontwikkel? Dit het ook noodwendige implikasies vir ons kerkmusiek.
8.6.9 Ten slotte moet herhaal word wat oor diversiteit gesê is. Dit is net noodwendig dat diversiteit ook
binne die gestaltes wat eredienste aanneem, weerspieël behoort te word. n Krampagtige vasklou aan n
eendimensionele gestalte van erediens gaan die dood in die pot vir die kerk wees. Alhoewel dit ook nie die
totale dimensie van kerkwees omspan nie, het nuwe ontwikkeling wat binne die sogenaamde emerging
church beweging plaasgevind het, duidelik aangetoon hoe kleurvol en kreatief n kerk ook binne n nuwe
tyd kan wees, sonder om die hart van die Evangelie verby te gaan. Die hart van die Evangelie word juis
dikwels in hierdie nuwe kreatiewe vorme van aanbidding gevind. Wie enigsins die roeping van die kerk in
Afrika ernstig wil neem, sal die woord diversiteit, ook wat erediensvorme betref, baie ernstig moet neem.
8.7 DIE BEMAGTIGING EN TOERUSTING VAN LIDMATE
Die Skrifkennis, kerkbegrip en breë prakties-teologiese insig van ons lidmate sal verruim moet word. Dit
kan alleen deur behoorlike toerusting geskied. Vir te lank is kategese vir die jeug en eredienste vir
volwassenes as die enigste weë gesien waarlangs dit behoort te geskied.
Gemeentes behoort ernstig na te dink oor n omvattende, holistiese en voortgaande onderrigmodel vir alle
lidmate. Programme vir nuwe lidmate, volwasse kategese, Bybelskole, sistematiese kurrikulums vir
Bybelstudiegroepe en kleingroepe, asook n deeglike beplande strategie vir huisbesoek kan hieraan
meewerk. Dit gaan egter nie net oor die uitwerk van nuwe programme en projekte nie, maar oor die
vestiging van n leer- en leeskultuur. Die mate waarin gemeentes onlangse programme soos bv. die
Purpose driven life (Rick Warren) aangegryp het, het bevestig dat daar n besliste behoefte by lidmate
aan relevante toerusting en lering is.
8.8 DIE UITBOU VAN DIE GEMEENTE AS VOLWAARDIGE LIGGAAM VAN CHRISTUS.
(Sien ook verslag rakende die bemagtiging en toerusting van lidmate)
Een van die heel grootste misverstande wat binne die kerk ontstaan het, is dat die sogenaamde
liggaamsmodel en iets soos huisbesoek (Herder-kudde-model) noodwendig teenoor mekaar staan. Wat wel
waar is, is dat `n bedieningsmodel wat die kerk en gemeente as liggaam van Christus werklik ernstig neem,
die sleutel hou tot die ontsluiting van die grootste onontginde bronne binne die kerk, naamlik die gewone
lidmaat.
n Paar uitgangspunte moet hier in gedagte gehou word:
8.8.1 Daar is nie meer genoeg geld en genoeg opgeleide predikante om die kerk se roeping tot uitvoering
te bring met hoogsopgeleide, voltydse predikante alleen nie. Meer en meer gemeentes gaan in n posisie
kom waar hulle nie gou, indien ooit weer, n volwaardige predikant sal kan bekostig nie. Indien lidmate nie
toegelaat en bemagtig word om self op verskeie vlakke leiding in die gemeente te neem nie, gaan menigte
gemeente gewoon sterf.
8.8.2 n Kerk wat alleen deur predikante en n paar kerkraadslede in stand gehou word, was nog nooit n
Bybelse visie vir die kerk nie.
8.8.3 Die kerk het die potensiaal en geleentheid wat die liggaamsmodel bied vir baie jare verwaarloos en
predikante het die wil en vaardigheid verleer om lidmate na behore te help, om hulle gawes te ontdek én
Godgegewe plek in die gemeente te vervul.
8.8.4 Die liggaamsmodel vra n andersoortige siening op die rol en taak van die predikant.
8.8.5 Dit vra andersoortige vaardighede van die predikant.
8.8.6 Dit vra dat die gemeente ander verwagtinge sal koester oor die rol van die predikant.
8.8.7 Dit vra n volwasse kerkbegrip.
8.8.8 Dit hou egter die sleutel tot eksponensiële en organiese groei vir die kerk.
8.8.9 Dit is een van dié aksies wat meewerk tot werklik volwasse lidmaatskap.
8.8.10 Dringende evaluering rakende huidige teologiese opleiding en die vraag of genoegsame aandag
aan hierdie uiters belangrike prakties teologiese realiteit gegee word, is nou nodig.
8.8.11 Indien die volle konsekwensies van hierdie teologiese waarheid (Sien Efesiërs 4, 1 Kor. 12 en Rom.
12 ) werklik ernstig geneem word, is dit net vanselfsprekend dat dit ingrypende konsekwensie vir die
bemagtiging van n verskeidenheid van groepe in die kerk het, wat vir lank nie ten volle hul gawes kon
uitleef nie. Hier dink ons onmiddellik aan vroue, kinders en gestremdes.
8.9 EVANGELISASIE EN NUWE GEMEENTE-ONTWIKKELING
8.9.1 Die NG Kerk was vir baie jare n volkskerk wat bloot gegroei het, deur die geboorte van kinders. n
Nuwe konteks het egter die situasie verander en die kerk geforseer om van nuwe werklikhede kennis te
neem:
ÎÓ