Verslag - NG Kerk in Oos-Kaapland

*3.2 Die Moderamen van die Algemene Sinode onderhandel met die ASK s van die NG Kerkfamilie oor die
betrek van n buitefasiliteerder op eerstens die terrein van die Algemene Sinodes. In die verband kan daar
byvoorbeeld van persone uit die WBGK gebruik gemaak word.
*3.3 Die eersvolgende gesprekke met die NG Kerkfamilie moet ingestel wees op die bou van vertroue.
*4 Die Moderamen van die Algemene Sinode bring opnuut pt 5 van pt 13 van die Hartenbosbesluit onder
die aandag van sinodes/ moderamina/ sinodale kommissies/ sinodale diensrade vir deurgee aan gemeentes.
*5 Die Moderamen van die Algemene Sinode moedig alle kerkvergaderings in die NG Kerkfamilie aan om
die geleenthede vir wedersydse finansiële en administratiewe ondersteuning in hierdie familie te ondersoek
en te benut.
3. Kommunikasieproses
Die Moderamen bring sy besluit van November 2004 onder aandag van sinodale kommissies/
moderamens/ sinodale diensrade, naamlik
*1 dat die kommunikasie oor kerkhereniging binne die breë proses van kommunikasie na gemeentes moet
staan, en dat die gesprek moet plaasvind vanuit n gesprek met gemeentes oor ons roeping, ons geloof,
ens;
*2 om in die kommunikasie ook gebruik te maak van n dokument oor Belhar (ontstaan, inhoud, geskiedenis
van die 80 s, iets positief oor die vier groot sake van Belhar, ens). Die VGKSA kan genader word om
Belhar vanuit hulle perspektief aan te bied;
*3 die teks van Belhar en die begeleidende brief op ons webblad te plaas.
2.7.6 Die Moderamen het vanuit die sinodes terugvoering oor die prosesse/ konsultasie in sinodes ontvang.
Die Taakspan het dit soos volg saamgevat:
Daar is van al die sinodale gebiede terugvoer oor die Hartenbos-besluite oor kerkhereniging ontvang.
Omdat die gesprekke verskillend gevoer is in die verskillende streke [sommige tot op lidmaatsvlak en ander
slegs gesprekke by Kerkrade en ringe] verskil die formaat van die terugvoer ook. Die volgende algemene
tendense was egter duidelik: daar is oorweldigende steun vir die proses van kerkhereniging; in meeste
streke is die persepsie dat die Belydenis van Belhar n ononderhandelbare voorwaarde vir kerkhereniging
is n groot probleem; oor die voorgestelde model en hoe dit gemeentes raak, is daar oorwegend positiewe
terugvoer, hoewel daar sterk aandrang is dat duidelikheid gegee moet word oor sake soos taal, die naam
van die kerk, eiendomme ens; die vraag oor eenheid met die Susterkerke [Gereformeerd en Hervormd]
kom dikwels na vore; daar is by baie die wanpersepsie dat oor sekere fasette van kerkhereniging reeds
finale besluite geneem is.
2.7.7 Die Moderamen het gesorg dat ter wille van die gesprek in die sinodes daar meer persone uit sinodes
by strategiese vergaderings is: by die gesprek te Esselenpark 20-22 Junie 2006 het elke moderator nog
iemand uit sy streek saamgebring; die sinodes se moderature en saakgelastigdes is uitgenooi na die
Moderamenvergadering van 31 Augustus 2007 waar die heeldag bestee is aan die gesprekke tussen die
vier kerke van die familie en oor hoe die gesprekke in sinodale verband gevoer kan word - in die verband is
ook n inligtingstuk met tersake feite goedgekeur vir beskikbaarstelling aan lidmate; die afvaardiging na die
Achterbergbyeenkoms 6-8 November 2006 het ook bestaan uit die Moderamen plus die moderatuurslede
en saakgelastigdes van die sinodes (of soos sinodes mag besluit het). Hierdie breë verteenwoordiging
vergemaklik kommunikasie en skep vertroue en deursigtigheid.
2.7.8 Al die sinodes gee indringend en deurlopend aandag aan die saak en doen moeite met die deurgee
van inligting, die hou van gespreks-/ konsultasiegeleenthede, ontmoeting met ringe, gesprekke met die
familie van die NG Kerke in hulle gebied, ens. Die gesprekke in sinodes is ook die hart van die gesprek: die
Algemene Sinode en die Moderamen kan dit nie daar doen nie. Goeie verslae is van alle sinodes oor hulle
konsultasieprosesse ontvang en die kerkverband kon mekaar ook so ten dienste wees.
2.7.9 Die Moderamen het kennis geneem van, aandag gegee aan en gesprekke gevoer waar nodig tov
enkele prosesse oor kerkhereniging wat by groepe leraars ontstaan het: die aksie vir die ondertekening van
die Belydenis van Belhar deur gelegitimeerdes van die NG Kerk na die Algemene Sinode 2004, die
Gereformeerde Belydende Beweging asook n groep emeriti se besware teen die huidige prosesse.
2.7.10 Die Moderamen het ook kennis geneem van sekere georganiseerde pogings om die
kerkherenigingsgesprek in diskrediet te bring. Met die hulp van sinodes kon sinvolle gesprekke met
rolspelers gefasiliteer word.
2.7.11 In plaaslike gemeenskappe en op voetsoolvlak is daar die wonderlikste verhale van hoe gemeentes
hande vat, vennootskappe aangaan, leraars oor en weer beroep word, ringe gesamentlik funksioneer,
sinodale werksaamhede onder een sambreel gedoen word, ensovoorts.
2.7.12 Een van die grootste knelpunte in die gesprek binne die NG Kerk is die kommunikasie in
gemeentes. Die kantoor van die Algemene Sinode kry tot twee jaar na die sinode van 2004 oproepe van
kerkraadslede en lidmate wat nog nie eers die volledige besluit van 2004 in hulle hand gehad het nie.
Kerkrade is verantwoordelik om te sorg dat die korrekte inligting by hulle lidmate uitkom.
2.7.13 AANBEVELINGS: KERKHERENIGINGSGESPREK BINNE DIE NG KERK SELF
ÌÁÈ