Verslag - NG Kerk in Oos-Kaapland

Doop - oordoop/herdoop
1 Die Algemene Sinode herbevestig die Gereformeerde geloofsoortuiging oor die Genadeverbond en oor
die doop wat in die vorm van die grootdoop (as sendingdoop) mense buite die kerk wat tot geloof kom, in
die genadeverbond inlyf, en in die vorm van die kinderdoop kinders van gelowige ouers in dieselfde
verbond inlyf.
2 Die Algemene Sinode is oortuig dat die herdoop van lidmate die eenmalige betekenis van die doop
geweld aandoen. In beginsel moet dit egter as 'n dwaling binne die Christenskap gesien word en daarom
pastoraal gehanteer word.
3 Hierdie eiendomlike pastoraat sluit 'n algemene en 'n persoonlike faset in:
3.1 as algemene pastoraat moet die betekenis van die Genadeverbond en die doop in albei sy vorme as
teken en seël van die verbond op alle beskikbare maniere in die kerk in die al-gemeen, en ook in besonder
in elke gemeente, behandel en verduidelik word sodat die pro-bleme wat die herdoop skep, deeglik onder
die aandag kan kom.
3.2 In die persoonlike pastoraat behoort individuele aandag gegee te word aan alle lidmate wat hulle laat
oordoop het en, as voorsorgmaatreël, ook aan lidmate wat besondere vrae in die verband het.
4 Oorgedoopte lidmate moet in beginsel behandel word soos alle ander lidmate wat probleme het met een
of ander aspek van die leer of praktyk van die kerk. Enersyds moet hulle met hartlikheid behandel word as
mense wat deel is van die gemeente, en moet daar baie noukeurig ingegaan word op elkeen se spesifieke
probleme en omstandighede. Daar moet ten alle koste vermy word om met stereotipes te werk en
voorafuitgewerkte antwoorde te bied wat nie regtig die probleme van die spesifieke lidmaat hanteer nie.
Andersyds moet hierdie lidmate egter onder die besef gebring word dat die kerk nie hulle optrede goedkeur
nie en sy/haar bes sal doen om hulle tot beter insigte te bring.
5 In die persoonlike pastoraat aan oorgedooptes moet in gedagte gehou word dat hulle meestal hul
oordoop as n positiewe ervaring beleef het, en dit gewoonlik direk met die wil van God (veral met die
leiding van die Gees) in verband bring. In sulke gevalle sal dit waarskynlik nie pas om te probeer om hulle
binne n kwessie van weke of maande tot beter insigte te probeer bring nie. Dit sou eerder gepas wees om
oor n tydperk heen hul vertroue te probeer behou of terug te wen sodat hulle geleidelik gelei kan word tot
n beter insig in die verbond en die doop wat heel waarskynlik ook beteken n beter insig in die evangelie
as sodanig. Intussen moet kerkrade nie vergeet dat baie ander gemeentelede waarskynlik net so n
behoefte het aan n beter insig in die evangelie as geheel.
6 Indien dit tydens enige fase van die persoonlike pastoraat duidelik word dat die oorgedoopte, en trouens
enige ander lidmaat, oortuigings het wat die wese van die evangelie aantas, behoort verder met die kerklike
tug teen so iemand opgetree te word, wat uiteindelik ook op die uiterste stap van afsnyding kan uitloop.
7 Die Algemene Sinode besluit dat daar teenoor ampsdraers wat in hierdie opsig dwaal, strenger opgetree
moet word as teenoor gemeentelede en dat hulle voorlopig in die amp gestuit word totdat die saak
ondersoek en opgelos is.
8 Die Algemene Sinode besluit dat 10.5.6 sodanig verstaan word dat persone wat hulle laat oordoop soos
trouens enige ander lidmaat wel aan verdere kerklike tug onderworpe is, alhoewel nie sondermeer omdat
hulle hulle laat oordoop het nie (Handelinge, Algemene Sinode, 1998: 417 en 469-470).
3. AMPTELIKE BESLUITE OOR DOOPVIERING
3.1 HUIDIGE BESLUITE
Dit is duidelik dat die aanbevelings oor die viering van die doop tydens die sinode van 2004 ten doel gehad
het om die karakter van die doop te ondersteun wat in hierdie verslag beredeneer word. Toe het die sinode
soos volg besluit:
3.1.1 Die Algemene Sinode besluit om sinodes en kerkrade weer eens dringend aan te moedig om groot
erns te maak met die verantwoordelike vertolking van die doop en nagmaal soos ons dit verstaan binne die
Gereformeerde verstaan van die evangelie van die genade.
3.1.2 Die Sinode moedig kerkrade aan om gesamentlike doopvierings in die erediens verder te ontwikkel
en uit te bou.
3.1.3 Die Sinode versoek gemeentes om nie met hierdie viering die suggestie van n herdoop te laat
posvat nie.
3.1.4 Die Sinode moedig kerkrade ook aan om die moontlikheid van individuele doopvierings in die erediens
en in kleiner groepe in die gemeente te ontwikkel.
3.2 AANBEVELING : VERSLAG OOR BETEKENIS EN GEBRUIK VAN DIE DOOP
Die Algemene Sinode aanvaar hierdie verslag as uitdrukking van die NG Kerk se verstaan van die
Christelike doop en versoek leraars en kerkrade om toe te sien dat die doop so gevier word.
ÌÁ