II. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler

dıkları görülmektedir. Araştırma sonuçlarımızdan asistan doktorların, her ne kadar eğitimin amacı uzmanlık
olsa da kurum kültürünü göz ardı etmelerinin kendi gelişimlerine de ivme kaybettirdiğini görebilmekteyiz.
3.2.2.Üniteler İçinde Ekip Çalışması
Bölüm her ne olursa olsun, ekip çalışmasının başlangıç noktası, bölümdeki uzman doktor kadrosudur.
Çalışan hemşirelerin ve asistan hekimlerin tamamı, ekip çalışmasına gerekli özeni gösterse bile, uzman
doktorların bu konuda daha fazla özen göstermesi gerekmektedir. Nitekim analiz sonuçlarımızda
da hemşirelerin ve asistan hekimlerin yeterli çabayı gösterdikleri, uzman doktorların da gerektiği gibi
daha fazla çaba gösterdiği sonucuna varılmıştır.
3.2.3. Personel Sağlama
Ülkemizde hastanelere personel atamaları, hemşire ve doktor kadrolarına göre farklılıklar göstermektedir.
Atanacak hemşire sayısı her hastanede mevcut yatak başına göre hesaplanmaktayken, sözleşmeli
ve kadrolu hemşirelerin toplam sayısı esneklikten uzaktır; doktor kadrolarında ise bu sayılar sağlık
bakanlığınca ihtiyaçlar doğrultusunda belirlenmekte olduğundan bir esnekliğe sahiptir. Araştırma sonuçlarımız
da uzman doktorların mevcut personel sağlanması konusunda hemşirelerden daha iyi noktada
olduklarını desteklemektedir. Söz konusu boyutlar dışında araştırdığımız ancak sağlık çalışanlarının
bakış açılarında anlamlı bir farklılık bulamadığımız diğer boyutlara da genel olarak göz atalım;
3.2.4. Yönetici Beklentileri ve Güvenlik Geliştirme Faaliyetleri
Araştırmamızda mevcut tüm sağlık çalışanları, uyguladıkları güvenlik geliştirme faaliyetlerine karşılık,
yönetimden bekledikleri uygulamalar konusunda olumlu görüş sunmamış, asistan ve uzman doktorlar
eksiklikleri dile getirmede daha geri planda kalmış ancak hemşireler eksiklikleri daha fazla dile
getirmişler ve motivasyon temelli sorularda olumsuzlukları araştırmaya daha çok yansıtmışlardır.
3.2.5. İletişimin Açık Tutulması
Tüm sağlık çalışanları genel olarak iletişim eksikliğinden şikayet etmektedir. Bu konuda iletişimin en
yüksek olduğu grup kadrolu hemşireler, en düşük olduğu grup ise sözleşmeli hemşireler olarak görülmektedir.
Sözleşmeli hemşireler, iş kaygısı nedeniyle gördükleri olumsuzlukları dile getirememekte,
yönetici kararlarını sorgulayamamakta ve hasta bakımını olumsuz etkileyen durumlarda sessiz kalmaktadır.
Kadrolu hemşireler ise, kadronun getirisi olan iş garantisinin verdiği güveni çalışmalarına
yansıtarak olumsuzlukları dile getirmede ve yönetici kararlarını sorgulamada daha cesur davranmaktadır.
3.2.6. Hatalar Hakkında Geri Bildirim ve İletişim
Tüm sağlık çalışanları hatalar hakkında geri bildirim ve iletişimin ortalama sınırlarda olduğunu belirtmekte,
bu konuda bildirim ve iletişimin en yüksek olduğu grup uzman doktorlar olarak görülmektedir.
3.2.7. Hataya Karşı Cezalandırıcı Olmayan Yanıt
Yine tüm sağlık çalışanları hatalara karşı gelen yanıtların cezalandırıcı nitelikte olmaması konusunda
bölümünü ortalama sınırlarda olarak tasvir etmiştir ve bu konuda cezalandırıcı olmayan yanıtların en
yüksek olduğu grup kadrolu hemşireler olarak görülmektedir.
102