II. Uluslararası Sağlıkta Performans ve Kalite Kongresi Bildiriler

Hastaların klinikte yattığı süre içerisinde ilaç hakkında bilgilendirilenlerin oranı %87 iken %13’ü hiç
bilgilendirilmemişti (Şekil 5). Klinikte ilaç hakkında bilgi veren kişi çoğunlukla doktoruydu (%55).
Hasta eczacıdan %24 oranında bilgi almıştı (Şekil 6).
Besin-ilaç etkileşimi konusunda yatan hastalara çok yüksek bir oranda (%99) bilgi verilmemişti (Şekil
7). Bilgi alabilen %1’lik bölümde sağlık çalışanlarından değil, çevresinden bilgi almıştı. Oysa hastaların
önemli bir bölümü antibiyotik, antihipertansif, antiaritmik, antikoagulan, antiasit, antidiyabetik,
bronkodilatatör gibi besin-ilaç etkileşimi görülebilecek ilaçlar kullanıyordu (Tablo 9).
Sigara (X²= 6,937 p=0,008), çay-kolaçikolata
alışkanlığı (X²= 18,961 p=
0,000) ve tiroit ilacı kullanımı (X²=
5,546 p= 0,019) ile cinsiyet arasında anlamlı
fark bulundu.
3. SONUÇ VE ÖNERİLER
Hastaların yaşının artması ile birlikte hastalık sayısı ve kullanılan ilaç sayısındaki artış diğer araştırmalarla
benzerlik göstermektedir. Yapılan bir çalışmada 4 ve üzeri ilaç kullanım oranı 65–70 yaş grubunda
%12,1, 71–80 yaş grubunda %14,3 olarak bulunmuştur (Kutsal, 2006). Özellikle 60 yaşın üzerindeki
yatan hastaların birden fazla kronik hastalığa sahip olması ve kardiyovasküler, antihipertansif, antidiyabetik
ve antihiperlipidemik, antikoagulan gibi çok sayıda ilaç kullanmaları nedeniyle ilaç-besin
etkileşimi konusunda daha titiz bir şekilde değerlendirilmeleri gerekir (Yarış, 2008: 39; Veehof, 2000:
98) .
Ülkemizdeki nüfusun %7’si 65 yaş ve üzeri yaş grubu oluşturmaktadır (www.tuik.gov.tr, 2010). Batı
ülkelerine göre düşük bir oran olmakla birlikte 2025 projeksiyonuna göre bu oran tıpkı gelişmiş ül-
508