3. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

olduğunu bildirmişlerdir. Bu araştırmada, %0.2 ve 0.4 CPC ile L. monocytogenes sayısında
sırasıyla 3.89 log 10
kob/ml ve 5.04 log 10
kob/ml azalma sağlandı. L. monocytogenes’in CPC’ye
daha duyarlı olduğu saptandı. Dekontaminasyon solüsyonalrından %0.4 CPC’nin etkisinin,
diğer gruplarda elde edilen etkiden daha fazla (5.04 log 10
kob/ml) olduğu tespit edildi. Lim ve
Mustapha CPC’nin %0.5’lik konsantrasyonunun patojen mikroorganizmaların yıkımlanmasında
önemli olduğunu vurgulamıştır (14). Çalışmada kullanılan iki dekontaminasyon maddesi
karşılaştırıldığında L. monocytogenes ‘e karşı en etkili maddenin CPC olduğu belirlendi. TSP’ye
karşı Gram (+) bakterilerin Gram (-) bakterilerden daha dayanıklı olduğu Del Rio ve ark. (12),
tarafından belirtilmiştir. Bu yaklaşımın araştırmada kullanılan TSP dozlarının Gram (+) bakteri
olan L. monocytogenes’e karşı etkinliğinde rol oynadığı düşünülmektedir. Çalışmalar arasındaki
farklılıklar dekontaminasyon solüsyonunun ısısından, yöntem ve kullanılan broyler kısımlarının
farklılığından kaynaklandığı düşünülmektedir. Ayrıca bu çalışmada, bütün karkas kullanıldığı
için kıvrımlı bölgelerde (boyun, kuyruk, kanat altı vs.) dekontaminasyon maddelerinin
etkisi az olduğu var sayılmaktadır. Karkaslar dekontamine edildikten sonra kalan sıvılardan
yapılan ekimlerde L. monocytogenes’e CPC’li gruplar hariç diğer gruplarda değişik sayılarda
rastlanmıştır. CPC içeren solüsyonların L. monocytogenes’in çapraz bulaşma ile yayılmasına
engel olduğu sonucuna varılmıştır.
Yapılan bu çalışma ile elde edilen bulgulara göre, CPC ve TSP değişik dozlarının ve bunların
kombine uygulamalarının çalışmada kullanılan L. monocytogenes suşlarına karşı etkili olduğu
sonucuna varılmıştır. Karkas dekontaminasyon uygulamalarının kanatlı kesimhanelerindeki
diğer hijyen kuralları ve gıda güvenliği sistemleri ile beraber uygulanmasının ürün kalitesini
arttıracağı düşünülmektedir.
Teşekkür
Bu çalışma FÜBAP tarafından 1314 numaralı proje olarak desteklenmiştir. Bu çalışma Kafkas
Univ Vet Fak Derg’de yayınlanmıştır
Kaynaklar
1. Arslan A. (2002). Et Muayenesi ve Et Ürünleri Teknolojisi. Medipres Matbaacılık. Malatya.
2. Mead GC. Shelf-life and spoilage of poultry meat, In: Mead GC, editor. Poultry meat
processing and quality. Cambridge. UK. 2004.
3. Bolder NM. Decontamination of meat and poultry carcasses. Trends in Food Science and
Technology, 1997; 8: 221 227.
4. Bostan K, Özgen Ö. (1995). Kanatlı kesimhanelerinde karkasların mikrobiyolojik kalitesini
iyileştirmek için kullanılan yöntemler. İstanbul Üni. Vet. Fak. Derg., 1995;, 21 (2); 452-461.
5. Capita R, Alonso-Calleja C, Garcıa Arıas MT, Moreno B, Garcıa-Fernandez MC. Effect
of trisodium phosphate on mesophilic and psychrotrophic bacterial flora attached 52 to
chicken carcass skin during refrigerated storage. Int. Food Science and Technology, 2000,
6: 345-350.
6. Capita R, Alonso-Calleja C, Sierra M, Moreno B, Garca-Fernandez MC. Effect of trisodium
phosphate solitions washing on the sensory evaluation of poultry meat. Meat Sci., 2000; 55:
471-474.
7. Capita R, Alonso-Calleja C, Rodríguez-Pérez R, Moreno B, Garcıa-Fernandez MC.
Influence of poultry carcass skin sample site on the efectiveness of trisodium phosphate
against Listeria monocytogenes. J. Food Protect., 2002; 65(5): 853-856.
8. Kim JW, Slavik MF. Cetypyridinium chloride (CPC) treatment on poultry skin to reduce
456