3. Uluslararası Beyaz Et Kongresi

Araştırmanın her iki dönemi birlikte değerlendirildiğinde en yüksek timus ağırlıkları D 3
ve D 4
gruplarında elde edilmiştir. Başka bir değişle araştırmanın ilk döneminde verilen % 0,1 ve % 0,2
fazla valin miktarları timusun organsal gelişimi ve rölatif organ ağırlığını artırmıştır. Konashi ve
ark. (2000) NRC (1984) gereksinimleri ve % 16 ve % 50 eksik değerlerinin karşılaştırılmasını
yapmışlardır. Bu kapsamda, yapılan araştırma ile tam bir karşılaştırma yapılamamakla birlikte
valinin rasyondaki oranının artırılmasının, her ne kadar çalışmada dalak organ ağırlığı ve rölatif
ağırlığı etkilenmese de timusun her iki çalışmada da etkilenmesi ile immun sistem organlarının
gelişimine katkı sağlaması görüşünün paralel olması iki çalışmanın göreceli olarak uyumlu
olduğunu göstermektedir. Thornton ve ark. (2006) tarafından yapılan çalışma ise valinin 21-42
günler arasında farklı kullanımlarını içermesi ve bu dönemdeki farklı kullanımların, D 1
ve D 2
gruplarında araştırılan ikinci dönemdeki farklı valin oranların immun sistem üzerine etkisinin
sonuçları ile örtüşmektedir. Her iki çalışmada da ikinci dönemdeki farklı valin oranları lenfoid
organ gelişimini artırmamıştır. Bhargava ve ark. (1971) tarafından yapılan çalışmada antikor
titresi rasyonda valin yükseltildiğinde yükselirken, iki çalışmanın marjinal karşılaştırılmasını
elde edilen antikor titrelerinin sebeplerinin ve dönemlerinin farklı olması zorlaştırmaktadır.
Thornton ve ark. (2006) tarafından yapılan çalışmanın sonuçları ile karşılaştırıldığında ise, ikinci
dönem sonunda her iki çalışmada elde edilen sonuçlar istatiksel olarak önemsiz bulunmuştur.
Bu çalışmada etlik piliç rasyonlarına farklı dönemlerde farklı düzeylerde valin eklenmesiyle ilgili
olarak; ilk dönem beslenmesinde rasyonda bulunması gereken valin oranının % 1 olmasının genel
olarak uygun olabileceği düşünülmektedir. İkinci dönemde elde edilen verilerde gruplar arasında
farklılık bulunmamasından dolayı, rasyonda bulunması gereken valin oranının NRC (1994)
tarafından önerilen düzey olan % 0,82 olmasının daha uygun olabileceği, fazla miktarlarının
gerek performans, gerek immun sistem üzerinde doğrudan bir etkisinin olmamasından dolayı
gereksiz olabileceği düşünülmektedir.
Teşekkür
Bu çalışma Ankara Üni. Bilimsel Araştırma Projeleri tarafından 13L3338010 proje numarası ile
desteklenmiştir.
Kaynaklar
AOAC. (1990) Official Methods of Analysis. 15 th ed., Association of Official Analytical
Chemists. Arlington, VA..
Baker, D.H., Batal, A.B., Parr, T. M., Augspurger, N.S., Parsons, C.M. (2002). Ideal ratio
(relative to lysine) of tryptophan, threonine, isoleucine, and valine for chicks during the
second and third weeks posthatch. Poult. Sci., 81: 485–494.
Berres, J., Vieira, S.L., Favero, A., Freitas, D.M.,. Pe˜Na, J.E.M,. Nogueira, E.T. (2011).
Digestible valine requirements in high protein diets for broilers from twenty-one to fortytwo
days of age. Animal Feed Science and Technology, 165: 120-124.
Bhargava, K.K., Hanson, R.P., Sunde, M.L. (1971). Effects of methionine and valine on
growth and antibody production in chicks infected with live or killed Newcastle disease
virus. Poult. Sci., 50: 614–619.
Corzo, A., Kidd, M. T., Dozier, W.A., Vieira, S.L. (2007). Marginality and Needs of Dietary
Valine for Broilers Fed Certain All-Vegetable Diets. J. Appl. Poult. Res., 16: 546–554.
Corzo, A., Dozier, W. A., Kidd, M. T. (2008). Valine Nutrient Recommendations for Ross ×
Ross 308 Broilers. Poult. Sci., 87: 335–338.
529