George Orwell - 1984

ler, cin içmemeleri gerekmesine karşın, pek çok yerde
kolayca cin bulabiliyorlardı. Dart oyunu yeniden bütün
hızıyla başlamış, bardakiler ise piyango biletlerinden söz
etmeye koyulmuşlardı. Winston'ı unutmuş gibiydiler.
Pencerenin önünde, Winston'ın yaşlı adamla kimse duymadan
konuşabileceği bir oyun masası vardı. Gerçi ihtiyarla
oturup sohbet etmek yine de çok tehlikeliydi, ama
neyse ki meyhaneye tele-ekran yerleştirilmemişti; Winston
içeri girer girmez saptamıştı bunu.
Yaşlı adam, bardağının başına çökerken, "Bir payntlık
doldursaydı eli mi kırılırdı?" diye homurdandı. "Yarım
litre kesmiyor. Beti bereketi yok. Bir litre de fazla
geliyor. Hem kesene zarar, hem de durmadan helaya taşınıyorsun."
Winston, "Gençliğinizden beri kim bilir ne değişikliklere
tanık oldunuz," diye yokladı ihtiyarı.
Yaşlı adamın soluk mavi gözleri, sanki bütün değişiklikler
bu meyhanede yaşanmış gibi, dart tahtasından
bara, bardan erkekler tuvaletinin kapısına gezindi.
Sonunda, "Eskiden biralar daha iyiydi," dedi. "Hem
de daha ucuzdu! O zamanlar kallavi derdik, beyaz biranın
bir payntı dört peniydi. Savaştan önce tabii."
"Hangi savaştan?" diye sordu Winston.
"Savaştan ne zaman başımızı alabildik ki," dedi ihtiyar
duyulur duyulmaz bir sesle. Yine omuzlarını dikleştirerek
bardağını kaldırdı. "Hadi bakalım, sağlığına!"
İncecik boynundaki sivri âdemelmasının şaşırtıcı bir
hızla inip kalkmasıyla biranın bitmesi bir oldu. Winston
bara gidip yarımşar litrelik iki bira daha getirdi. Yaşlı adam,
bir litre fazla geliyor dediğini çoktan unutmuş gibiydi.
Winston, "Siz benden çok büyüksünüz," dedi. "Sanırım
ben daha doğmadan siz koca adamdınız. Devrimden
önceki eski günleri anımsıyorsunuzdur. Benim yaşımdakiler
o günleri hiç bilmiyorlar. Ancak kitaplardan okuya-