George Orwell - 1984

ir deyişle, zihinsel yapısının savaş haline uygun olması
gereklidir. İlle de gerçekten savaşılıyor olması gerekmez;
belirleyici bir zafer mümkün olmadığından, savaşın nasıl
gittiği de önemli değildir. Gerekli olan tek şey, bir savaş
halinin var olmasıdır. Parti'nin üyelerinden istediği ve
savaş ortamında daha kolay sağlanan zekâ yarılması artık
genelleşmiştir, ama rütbe yükseldikçe bu daha da belirginlik
kazanır. Savaş isterisi ve düşmandan nefretin en
güçlü olduğu yer İç Parti'dir. Bir İç Parti üyesi, yönetici
niteliği taşıdığı için, savaş haberlerinin uydurma olduğunu
çoğu zaman bilmelidir ve tüm savaşın düzmece olduğunun,
ya savaş diye bir şey olmadığının ya da açıklananlardan
çok farklı amaçlar uğruna savaşıldığının çoğu zaman
ayırdında olabilir; ama bunları bilmenin etkisi çiftdüşün
tekniğiyle kolayca giderilir. Bu arada, bir İç Parti
üyesi, savaşın gerçek, zaferin kaçınılmaz ve Okyanusya'nın
tüm dünyanın tartışılmaz efendisi olduğuna gizemli bir
biçimde inanmakta bir an bile duraksamaz.
Tüm İç Parti üyeleri yaklaşmakta olan bu zafere yürekten
inanırlar. Zafer ya giderek daha fazla toprak ele
geçirip böylece olağanüstü bir güç üstünlüğü oluşturarak
ya da yeni ve karşı durulmaz bir silah keşfederek
elde edilecektir. Yeni silah arayışları aralıksız sürmektedir
ve yaratıcı düşünceye yatkın beyinlerin at oynatabildiği
pek az etkinlikten biridir. Bugün Okyanusya'da, eski
anlamıyla Bilim, yok olmanın eşiğine gelmiş bulunmaktadır.
Yenisöylem'de, "Bilim"i karşılayan tek bir sözcük
yoktur. Geçmişin tüm bilimsel başarılarının dayandığı
deneysel düşünce yöntemi, İngsos'un en temel ilkelerinin
karşısındadır. Dahası, teknolojik ilerleme bile, ancak
ürünleri insan özgürlüğünün daraltılmasında kullanılabiliyorsa
gerçekleşir. Dünya, tüm yararlı uğraşlarda ya yerinde
saymakta ya da geriye gitmektedir. Kitaplar makineler
tarafından yazılırken, tarlalar atların çektiği saban-