George Orwell - 1984

tarihinin en büyük zaferi... Zafer, zafer, zafer!"
Winston'ın bacakları masanın altında zangır zangır
titriyordu. Yerinden kalkmamıştı, ama zihninin içinde
dışarıdaki kalabalığa karışmış, koşuyor, yeri göğü inleterek
var gücüyle koşuyordu. Başını kaldırıp yeniden Büyük
Birader'in posterine baktı. Tüm dünyayı ezip geçen
bir dev! Asyalı sürülerin çarpıp paramparça oldukları bir
kaya! Daha on dakika öncesine kadar −evet, yalnızca on
dakika öncesine kadar −cepheden zafer haberi mi, yoksa
bozgun haberi mi geleceği konusunda hâlâ ikircikli olduğunu
düşündü. Ah, Avrasya ordusunun yok olup gitmesinden
çok öte bir olaydı bu! Sevgi Bakanlığı'ndaki o
ilk günden bu yana içinde büyük değişiklikler olmuştu,
ama kesin, onsuz edilemez, sağaltıcı değişim şimdi gerçekleşmişti
işte.
Tele-ekrandan gelen ses hâlâ tutsaklardan, savaş ganimetlerinden,
kıyımlardan söz edip duruyordu, ama dışarıdaki
bağırtılar biraz azalmıştı. Garsonlar yeniden işlerinin
başına dönüyorlardı. İçlerinden biri elinde cin şişesiyle
yanına geldi. Mutlu düşlere dalmış olan Winston,
kadehinin dolduruluşuna aldırmadı bile. Artık ne koşuyor
ne de yeri göğü inletiyordu. Yeniden Sevgi Bakanlığı'
ndaydı, her şey bağışlanmıştı, ruhu arınıp ak pak olmuştu.
Halk mahkemesinin huzurundaydı, her şeyi itiraf ediyor,
herkesi ele veriyordu. Beyaz fayans döşeli koridorda,
arkasında silahlı bir muhafız, gün ışığında yürür gibi yürüyordu.
Nicedir beklediği kurşun beynine saplanıyordu.
Başını kaldırıp o kocaman yüze baktı. O siyah bıyığın
ardına gizlenen gülümseyişin anlamını kavraması kırk yılını
almıştı. Ah, o acımasız, boş aldanışlar! Ah, o sevecen
kucaktan dik kafalı, bile isteye kaçışlar! Yanaklarından cin
kokulu iki damla gözyaşı süzüldü. Ama artık her şey yoluna
girmişti, mücadele sona ermişti. Sonunda kendine karşı
zafere ulaşmıştı. Büyük Birader'i çok seviyordu.