George Orwell - 1984

laylarındaki kırları avcunun içi gibi bilmesini sağlamıştı.
Dönüş için tarif ettiği yol geldiği yoldan çok farklıydı;
Winston bambaşka bir istasyonda buldu kendini. "Asla
geldiğin yoldan dönme," dedi Julia, çok önemli bir kuralı
açıklıyormuşçasına. Önce kendisi yola çıkacak, Winston
yarım saat bekledikten sonra onun arkasından gidecekti.
Julia, dört akşam sonra iş çıkışı buluşabilecekleri bir
yer söyledi. Yoksul mahallelerden birinde, genellikle kalabalık
ve gürültülü bir pazarın kurulduğu bir sokaktı
burası. Ayakkabı bağcığı, dikiş ipliği gibi şeyler arıyormuş
gibi tezgâhların arasında dolanıyor olacaktı. Durum
elverişliyse, Winston'ı görünce burnunu siler gibi yapacaktı;
yoksa Winston'ın onu tanımazdan gelerek geçip
gitmesi gerekiyordu. Ama talihleri yaver giderse, kalabalığın
içinde on beş dakika kadar görüşebilirler, yeniden
ne zaman buluşacaklarını belirleyebilirlerdi.
Julia, Winston'a, neler yapması gerektiğini ezberlettikten
sonra, "Artık gitmeliyim," dedi. "Akşam yedi buçukta
dönmüş olmak zorundayım. Seks Karşıtı Gençlik
Birliği'nde iki saatlik bir işim var, broşür falan dağıtacağım.
Kepazelik işte! Şöyle bir silkelesene üstümü. Saçımda
çalı malı kalmasın. Tamam mı? Öyleyse hoşça kal,
sevgilim, yolun açık olsun .''
Winston'ı kucaklayıp dudaklarına yapıştı, sonra birden
körpe ağaçların arasına daldı, ormanda sessizce kayboldu.
Winston kızın soyadını da, nerede oturduğunu da
hâlâ öğrenebilmiş değildi. Ama ne fark ederdi ki, evde
buluşmaları ya da yazışmaları hiç de mümkün görünmüyordu.
Sonuçta, ormandaki o açıklığa bir daha hiç gitmediler.
Mayıs ayı boyunca yalnızca bir kez sevişme olanağı
buldular. O da, Julia'nın bildiği bir başka gizli yerde;
otuz yıl kadar önce bir atom bombasının düştüğü, nerdeyse
tümden terk edilmiş bir kırsal bölgedeki yıkık bir