George Orwell - 1984

yağdırılırken sesi ayyuka çıkmıştı. Oysa Goldstein'ın
kim olduğu konusunda da, savunduğu söylenen öğretiler
konusunda da en küçük bir fikri yoktu. Devrim'den sonra
yetişen kuşaktandı ve ellilerle altmışların ideolojik savaşlarını
anımsayamayacak kadar gençti. Bağımsız bir
siyasal hareketin var olabileceğini hayal bile edemezdi;
kaldı ki, Parti'nin yenilgiye uğratılması olanaksızdı. Parti
hep var olacak ve hep aynı kalacaktı. Parti'ye ancak gizli
itaatsizliklerle ya da en çok birini öldürmek ya da bir
yeri havaya uçurmak gibi birbirinden kopuk şiddet eylemleriyle
baş kaldırabilirdiniz.
Julia bazı bakımlardan Winston'dan çok daha uyanıktı
ve Parti propagandasından çok daha az etkileniyordu.
Bir gün Winston bir vesileyle Avrasya'ya karşı savaştan
söz açacak olduğunda, Julia hiç umursamadan, savaş
olduğuna inanmadığını söyleyerek onu şaşkınlık içinde
bırakmıştı. Her gün Londra'nın tepesine inen tepkili
bombalar, olasılıkla, "sırf halka korku vermek için" Okyanusya
Hükümeti tarafından atılıyordu. Bu, açıkçası,
hiç aklına gelmemişti Winston'ın. Sonra, Julia, İki Dakika
Nefret sırasında makaraları koyvermemek için kendini
zor tuttuğunu söylediğinde, Winston ona imrenmeden
edememişti. Ne var ki, Julia, Parti öğretilerini yalnızca
kendi yaşamına iliştiği ölçüde sorguluyordu. Doğru
ile yalan arasındaki farkı önemsemediği için, resmî ağızlardan
yayılan hikâyeleri çoğu zaman kolayca kabulleniyordu.
Örnekse, okulda öğretildiği gibi, uçağı Parti'nin
icat etmiş olduğuna inanıyordu. (Winston, kendisinin
okula gittiği ellili yılların sonlarında, Parti'nin yalnızca
helikopteri icat ettiğini ileri sürdüğünü anımsıyordu; on
yıldan fazla bir zaman sonra, Julia'nın okula gittiği günlerde
ise uçağın da Parti'nin buluşu olduğu öne sürülmeye
başlamıştı; anlaşılan, Parti bir kuşak sonra buharlı makinenin
icadına da sahip çıkacaktı.) Winston, uçakların