George Orwell - 1984

mer yüzü cezbeye gelmiş, alaycı bakışı kaybolmuş, kendinden
geçmişti.
"Sözcükleri yok etmek harika bir şey. Hiç kuşkusuz,
asıl fazlalık fiiller ve sıfatlarda, ama atılabilecek yüzlerce
isim de var. Yalnızca eşanlamlılar değil, karşıt anlamlılar
da söz konusu. Bir sözcüğün karşıt anlamlısına ne gerek
var ki? Kaldı ki, her sözcük karşıtını kendi içinde barındırır.
Örneğin, 'iyi' sözcüğü. 'İyi' sözcüğü varken, 'kötü' sözcüğüne
neden gerek duyalım ki? 'İyideğil' dersin, olur biter;
hatta daha da iyi olur, çünkü 'iyideğil' 'iyi'nin tam
karşıtı, 'kötü' ise tam karşıtı değil. Ya da 'iyi'nin yerine
daha güçlü bir sözcük istiyorsan, 'mükemmel' ve 'fevkalade'
gibi belirsiz ve yararsız sözcük kullanmanın ne anlamı
var? 'Artıiyi' aynı anlamı karşılıyor; ya da, daha da güçlü
bir sözcük istiyorsan, 'çifteartıiyi' diyebilirsin. Kuşkusuz,
bu sözcükleri daha şimdiden kullanıyoruz; ama Yenisöylem
son biçimini aldığında bunlardan başka hiçbir sözcük
kullanılmayacak. Sonunda, iyilik ve kötülük kavramları
yalnızca altı sözcükle karşılanıyor olacak; aslına bakarsan,
tek bir sözcükle. Bilmem, işin güzelliğini görebiliyor musun,
Winston?" Bir an durdu ve sonradan aklına gelmişçesine
ekledi: "Tabii ki B.B.'nin fikriydi bütün bunlar."
Büyük Birader'in adı geçer geçmez Winston'ın yüzünde
zoraki bir coşku belirdiyse de, Syme ondaki gönülsüzlüğü
fark etmekte gecikmedi.
Nerdeyse üzülmüş gibi, "Yenisöylem'in önemini kavradığını
sanmıyorum, Winston," dedi. "Yazarken bile Eskisöylem'de
düşünüyorsun hâlâ. Zaman zaman Times'a
yazdığın yazılardan bazılarını okudum. Hiç de fena sayılmazlar,
ama hepsi çeviri. Tüm belirsizliğine, o gereksiz ince
anlam ayrımlarına karşın Eskisöylem'den bir türlü kopamıyorsun.
Sözcüklerin yok edilmesinin güzelliğini kavrayamıyorsun.
Yenisöylem'in dünyada sözdağarcığı her yıl
biraz daha küçülen tek dil olduğunu biliyor musun?"