George Orwell - 1984

Winston kuşkusuz biliyordu. Karşılık vermeyi göze
alamadığı için, sevimli görüneceğini umarak gülümsemekle
yetindi. Syme esmer ekmekten bir ısırık daha aldı,
çabucak çiğneyip yuttuktan sonra yeniden söze girdi:
"Yenisöylem'in tüm amacının, düşüncenin ufkunu
daraltmak olduğunu anlamıyor musun? Sonunda düşüncesuçunu
tam anlamıyla olanaksız kılacağız, çünkü onu
dile getirecek tek bir sözcük bile kalmayacak. Gerek duyulabilecek
her kavram, anlamı kesin olarak tanımlanmış,
tüm yan anlamları yok edilmiş ve unutulmuş tek bir
sözcükle dile getirilecek. On Birinci Baskıda bu hedefe
şimdiden yaklaştık sayılır. Ne ki, bu işlem bizler öldükten
çok sonra da sürecek elbette. Sözcükler her yıl biraz daha
azalacak, bilinç alanı her yıl biraz daha daralacak. Kuşkusuz,
şu anda bile düşüncesuçu işlemenin bir nedeni ya da
gerekçesi olamaz. Bu bir özdenetim, gerçeklik denetimi
sorunu. Ama bir gün gelecek, buna da gerek kalmayacak.
Dil yetkin bir duruma geldiğinde Devrim tamamlanmış
olacak. Yenisöylem İngsos'tur, İngsos da Yenisöylem'dir,"
diye ekledi gizemli bir hoşnutlukla. "En geç 2050 yılına
kadar, şu andaki konuşmamızı anlayabilecek tek bir kişinin
kalmayacağını hiç düşündün mü, Winston?"
Winston, çekinerek, "Şeyler dışında..." diye söze girdiyse
de vazgeçti.
Tam, "Proleterler dışında," diyecekti ki, Partiye körü
körüne bağlılığa uygun düşmeyeceğini düşünerek kendini
tuttu. Ne var ki, Syme, onun dilinin ucuna kadar geleni
sezmişti.
"Proleterleri insandan sayma," dedi hiç umursamadan.
"2050 yılına gelindiğinde -olasılıkla daha da önce-
Eskisöylem'le ilgili tüm gerçek bilgiler silinip gitmiş olacak.
Tüm eski edebiyat ortadan kalkmış olacak. Chaucer,
Shakespeare, Milton, Byron, hepsi yalnızca Yenisöylem'
deki biçimleriyle var olacaklar; yalnızca başka bir şeye