George Orwell - 1984

yüzünü seyre koyuldu. Ağzı dışında, güzel olduğu söylenemezdi.
Yakından bakıldığında, gözlerinin çevresinde
bir iki kırışık göze çarpıyordu. Kısacık siyah saçları olağanüstü
gür ve yumuşaktı. Birden kızın soyadını da, nerede
oturduğunu da hâlâ bilmediğini fark etti.
Julia'nın genç, güçlü bedeninin şimdi uykusunda savunmasızca
uzanıp yatışı Winston'da bir acıma, koruma
duygusu uyandırdı. Yine de, ardıçkuşu şakırken fındık
ağacının altında kapılmış olduğu, en küçük bir önyargı
taşımayan sevecenlikten uzak bir duyguydu bu seferki.
Tulumları kızın üstünden çekip aldı, pürüzsüz, beyaz
gövdesini seyre daldı. Eskiden bir erkek bir kızın bedenine
bakınca safça baştan çıkardı, diye geçirdi aklından.
Oysa artık katıksız aşk ya da katıksız şehvet diye bir şey
kalmamıştı. Her şeye korku ve nefret karıştığı için, artık
hiçbir duygu katıksız değildi. Sevişmeleri bir savaş, doyumun
doruğuna varışları bir zafer olmuştu sanki. Parti'ye
indirilmiş bir darbeden farksızdı. Siyasal bir eylemdi.
III
"Buraya bir kere daha gelebiliriz," dedi Julia. "Saklı
yerleri iki kez kullanmanın genellikle pek sakıncası olmaz.
Ama bir iki ay sonra tabii."
Uyanır uyanmaz hali tavrı değişmişti. Yeniden eski
temkinliliğini takınıp işteki ciddiliğine bürünmüş, giysilerini
giyip kırmızı kuşağı beline bağlamış, dönüş yolculuğunun
ayrıntılarını kurmaya başlamıştı. Bu işi ona bırakmak
Winston'a son derece doğal geliyordu. Hiç kuşkusuz,
Winston'da hiç olmayan bir pratik zekâsı vardı Julia'nın;
belli ki, çıktığı sayısız toplu doğa yürüyüşü, Londra do-