George Orwell - 1984

uzun zamandır, bazı yerlerde yüzlerce yıldır terk edilmiş
uygulamalar-yargılamasız hapsetmeler, savaş tutsaklarının
köle gibi kullanılması, meydanlarda toplu idamlar,
itiraf ettirmek için yapılan işkenceler, rehinelerin kullanılması
ve geniş kitlelerin sürülmesi- yeniden yaygınlaşmakla
kalmamış, kendilerini aydın ve ilerici sayanlarca
bile hoş görülür, dahası savunulur olmuştu.
İngsos ve rakipleri, ancak dünyanın dört bir yanında
uluslararası savaşlar, içsavaşlar, devrimler ve karşı-devrimlerle
geçen bir on yıl sonra, tam anlamıyla oluşturulmuş
siyasal kuramlar olarak ortaya çıktılar. Ama yirminci
yüzyılda daha önce belirmiş ve genel olarak totaliter diye
nitelenmiş çeşitli sistemler bunların habercisi olmuştu ve
var olan kargaşadan doğacak dünyanın ana hatları çoktan
anlaşılmıştı. Bu dünyayı ne tür insanların yöneteceği de
anlaşılmıştı. Yeni aristokrasi büyük ölçüde bürokratlar,
biliminsanları, teknisyenler, sendika yöneticileri, tanıtım
uzmanları, toplumbilimciler, öğretmenler, gazeteciler ve
profesyonel politikacılardan oluşuyordu. Kökenleri ücretli
orta sınıf ve işçi sınıfının üst kesimlerinde yatan bu
insanlar, tekelci sanayi ve merkezi yönetimin verimsiz
dünyasınca biçimlendirilmiş ve bir araya getirilmişlerdi.
Bunlar, eski çağlardaki benzerleri kadar açgözlü ve lüks
düşkünü değildiler, ama iktidar özlemiyle yanıp tutuşuyorlardı
ve en önemlisi de ne yaptıklarının daha fazla bilincinde
oldukları gibi, muhalefeti ezmekte de daha kararlıydılar.
Özellikle de muhalefeti ezmekte daha kararlı
oluşları çok önemliydi. Bugünkülerle karşılaştırıldığında,
geçmişin tüm buyurgan yönetimlerinin isteksiz ve etkisiz
kaldıkları görülür. Egemen kesimler şu ya da bu ölçüde
liberal düşüncelerden hep etkilenmişti ve işleri gevşek
tutma, yalnızca apaçık ortada olan işi göz önüne alma ve
uyruklarının ne düşündüğüyle pek ilgilenmeme eğilimindeydi.
Günümüz ölçütleriyle kıyaslandığında, Ortaçağ'ın